مقام امامت از نظر شيعه، برترين مقامات معنوى است که حتى از مقام نبوت نيز والاتر است. درباره حضرت ابراهيم خليل الرحمن در قرآن مجيد پس از طى همه کمالات و گذشتن از مقام خلت و نبوت انگاه خداوند او را براى مردمان امام قرار مى دهد. (41) حضرت ابراهيم پيغمبر بود و امام همانطور که حضرت خاتم الانبياء (صلى الله عليه و آله و سلم) پيغمبر بود و امام يعنى با حفظ مقام تشريع و گرفتن وحى آسمانى و رساندنش به مرم، ولايت کلى الهى و حکومت از طرف خدا را نيز دارا بود.

پاورقی :
(41) (انى جاعلک للناس اماما) سوره البقره 2 آيه 118.