درباره حضرت آدم (42) و داود (43) نيز در قرآن عنوان خليفه الله را بکار برده است جانشين و نماينده خدا در زمين لوازمى دارد. آن کس که برگزيده الهى و از طرف خداوند براى مردم به عنوان نماينده او تعيين مى شود، بايد از همه کمالات و صفات حسنه الهى برخوردار باشد تا بتواند مردم را به منوب عنه خود يعنى خداوند راهبرى نمايد، بتوان از آنچه خداوند از خزينه بى پايان خودش به او عنايت فرموده است به مردمان ببخشد و تشنگان معرفت حق را از درياى وجود خويش بهره مند سازد. آن کس را که خداوند بر مردم حکومت مى دهد حتما بخاطر امتيازاتى است که ديگران از آن محرومند نه اينکه تنها به جهت اداره امور مادى مردم باشد زيرا زندگى مادى قطع نظر از معنى از نظر اسلام و حقيقت مطلب، سرابى بيش نيست و به تعبير قرآن مجيد تنها بازيچه و اسباب سرگرمى است (44) و جز متاع فريب چيزى نيست. (45)

پاورقی :
(42) (انى جاعل فى الارض خليفه) سوره البقره 2 آيه 28.
(43) (يا داود انا جعلناک خليفه فى الارض) سوره ص 38 آيه 25.
(44) (انما الحيوه الدنيا لعب و لهو) سوره محمد 47 آيه 38.
(45) (و ما الحيوه الدنيا الا متاع الغرور) سوره آل عمران 3 آيه 182.