امام حسن (علیه السلام) فرمود:  یکی از یهودیان به محضر پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) حاضر شد و پرسید: چرا خداوند متعال روزه سی روزه را برای امت شما واجب ساخت؟ و حال آن که بر دیگر امم بیشتر از این مقدار واجب بود؟ پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود:  آدم ، وقتی که از «میوه ممنوع» خورد، در شکم وی سی روز ماند و بر این اساس خداوند بر ذریّه او سی روز گرسنگی و تشنگی (روزه داری) را واجب گرداند و غذائی را که شب می خورند(نوعی) تفضُّل است و برای خود حضرت آدم(علیه السلام) نیز سی روز روزه واجب بوده است، پس خداوند این سی روز را برای امّت من نیز مقرر داشته است. سپس این آیه را تلاوت کرد: «... کما کتب علی الذین من قبلکم لعلکم تتقون أیاماً معدودات» . یهودی سخنان پیامبر را تصدیق کرد. و افزود: پاداش روزه این ماه چیست؟ پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: هیچ مؤمنی نیست که این ماه را به خاطر خدا روزه بدارد جز آن که خداوند، هفت چیز به وی عطا نماید:
1 - حرام را از بدن وی، ذوب سازد،
2 - او را به رحمت خدای عزوجل نزدیک سازد،
3 -  کفاره گناه پدرش آدم گردد؛
4 - سکرات موت را بر او آسان گرداند،
5 - روزه را مایه امان از گرسنگی و تشنگی قیامت وی قرار دهد،
6 - برائت از آتش را به او عطا کند،
7 - از غذاهای بهشت، نصیب وی کند ،
یهودی (سخنان ایشان را تصدیق کرده) گفت: راست گفتی ای محمد.

متن عربی :
عن مولانا الحسن بن علي بن أبي طالب صلوات الله عليهما قال : جاء نفر من اليهود الى رسول الله صلى الله عليه وآله ، فسأله أعلمهم عن مسائل ، فكان فيما سأله ان قال له :
لأي شيء فرض الله عزوجل الصوم على أمتك بالنهار ثلاثين يوما ، وفرض على الأمم أكثر من ذلك ؟ فقال النبي صلى الله عليه وآله : ان آدم عليه السلام لما أكل من الشجرة بقي في بطنه ثلاثين يوما ، ففرض الله على ذريته الجوع والعطش ،
والذي يأكلونه بالليل تفضل من الله عزوجل عليهم ، وكذلك كان على آدم ، ففرض الله ذلك على أمتي ، ثم تلا هذه الآية :
( كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ * أَيَّامًا مَّعْدُودَاتٍ ) (1) . قال اليهودي : صدقت يا محمد ،
فما جزاء من صامها ؟ فقال النبي صلى الله عليه وآله : ما من مؤمن يصوم شهر رمضان احتسابا إلا اوجب الله عزوجل له سبع خصال : أولها : يذوب (2) الحرام في جسده ، والثانية : لا يبعد من رحمة الله تعالى ، والثالثة : يكون قد كفر خطيئة
ابيه آدم ، والرابعة : يهون الله عزوجل عليه سكرات الموت ، والخامسة : أمان من الجوع والعطش يوم القيامة ، والسادسة : يعطيه الله عزوجل براءة من النار ، والسابعة : يطعمه الله من طيبات الجنة ، قالت اليهود: صدقت يا محمد. (3).

*************************************************

منابع :
1- البقرة : 183
2- لا يدوم (خ ل)
3- الفقيه 2 : 74 ، الخصال 2 : 530 . ( * )