البته شيعه در اين عقيده تنها نيست، بلکه او در اين راه پيشتاز کاروانى است که دين باوران و ديگر مردمان را نيز با مسافتهاى کم و زياد بدنبال دارد، زيرا که آرمان پيروزى صالحان در انجام جهان و پيدائى راهبرى يگانه و رهنمايى الهى، فصل مشترک تمام يا بيشتر باورداران به مذاهب راستين خدايى است، و آنچه که شيعه را به کاروان سالارى اين قافله رسانده، روشنى افزونتر زواياى اين عقيده و چهره درخشان آن در اين مکتب مى باشد، که ويژگيهاى (راهبرى)، (رهبرى)، (هنگامه ظهور) و ديگر مسائل تشکيل آن حکومت جهانى در تمامى ابعاد آن طرح شده است، و از اينرو است که انتظارى واقعى با برخوردارى از آمادگى و تحرک در شيعه بوجود آورده است.
جمعى از متفکران بشر در گذشته و حال طرحهايى مشابه را براى آينده پيشنهاد مى کنند، که (مدينه فاضله افلاطون) نمودارى بر عقيده مندى گذشتگان، (اتوپيا)، (جورجيا) و (کشور خورشيد) نمودى از تلاش جارى بشر در تدارک و طرح ريزى آن آينده بهشت گونه است. چرا که تکنولوژى پيشرفته نتوانسته است او را غنى سازد بلکه بر سرگردانى و يأس او افزوده، و مى يابد که نيازمند رهبرى است تا نابسامانيش را به سامان رساند، و شيعه پيشتاز کاروانيانى است که حل نهايى مسائل جامعه اسلامى را در سايه راهبرى الهى مى جويند.