دعاؤه عليه السلام
للتوجّه للصّلاة بعد التکبير
وَجَّهْتُ وَجْهِى لِلَّذى فَطَرَ السَّمواتِ و الْاَرْضَ حَنيفاً مُسْلِماً، عَلى مِلَّةِ اِبْراهيمَ و دينِ مُحَمَّدٍ وَ هُدى اَميرِ الْمُؤْمِنينَ، و ما اَنَا مِنَ الْمُشْرِکينَ.
اِنَّ صَلاتى و نُسُکى و محْياى و مَماتى لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ، لا شَريکَ لَهُ، و بِذلِکَ اُمِرْتُ و اَنَا مِنَ الْمُسْلِمينَ.
اَللَّهُمَّ اجْعَلْنى مِنَ الْمُسْلِمينَ، اَعُوذُ بِاللَّهِ السَّميعِ الْعَليمِ مِنَ الشَّيْطانِ الرَّجيمِ.
دعاى آن حضرت
براى توجّه نمودن به نماز بعد از گفتن تکبير
چهره ام را بسوى کسى قرار مى دهم که آسمانها و زمين را خلق کرد، در حاليکه در راه مستقيم قرار داشته و تسليم او هستم، و به دين حضرت ابراهيم و محمد و هدايت حضرت على قرار داشته و نسبت بخدا شريکى قرار نداده ام.
نماز و اعمالم و زندگى و مرگم براى پروردگار جهانيان بوده، شريکى براى او نيست و بدين امر مأمور شده ام و از مسلمانان هستم.
پروردگارا! مرا از مسلمانان قرار ده، از شر شيطان رانده شده به خداوند شنواى دانا پناه مى برم.