دعاؤه عليه السلام
فى القنوت
اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ و آلِ مُحَمَّدٍ، و اَکْرِمْ اَوْلِياءَکَ بِاِنْجازِ وَعْدِکَ، و بَلِّغْهُمْ دَرَکَ ما يَأْمُلُونَ مِنْ نَصْرِکَ، و اکْفُفْ عَنْهُمْ بَأْسَ مَنْ نَصَبَ الْخِلافَ عَلَيْکَ، و تَمَرَّدَ بِمَنْعِکَ عَلى رُکُوبِ مُخالَفَتِکَ، وَ اسْتَعانَ بِرِفْدِکَ عَلى فَلِّ حَدِّکَ، وَ قَصَدَ لِکَيْدِکَ بِاَيْدِکَ، و وَسِعْتَهُ حِلْماً لِتَأْخُذَهُ عَلى جَهْرَةٍ، اَوْ تَسْتَأْصِلَهُ عَلى غُرَّةٍ.
فَاِنَّکَ اللَّهُمَّ قُلْتَ و قَوْلُکَ الْحَقُّ: (حَتَّى اِذا اَخَذَتِ الْاَرْضُ زُخْرُفَها و ازَّيَّنَتْ وَ ظَنَّ اَهْلُها اَنَّهُمْ قادِرُونَ عَلَيْها اَتيها اَمْرُنا لَيْلاً اَوْ نَهاراً فَجَعَلْناها حَصيداً کَأَنْ لَمْ تَغْنَ بِاْلاَمْسِ کَذلِکَ نُفَصِّلُ الاياتِ لِقَوْمٍ يَتَفَکَّرُونَ)، وَ قُلْتَ: (فَلَمَّا اسَفُونا اِنْتَقَمْنا مِنْهُمْ).
وَ اِنَّ الْغايَةَ عِنْدَنا قَدْ تَناهَتْ، و اِنَّا لِغَضَبِکَ غاضِبُونَ، و اِنَّا عَلى نَصْرِ الْحَقِّ مُتَعاصِبُونَ، وَ اِلى وُرُودِ اَمْرِکَ مُشْتاقُونَ، و لِاِنْجازِ وَ عْدِکَ مُرْتَقِبُونَ، و لِحُلُولِ وَ عيدِکَ بِاَعْدائِکَ مُتَوَقِّعُونَ.
اَللَّهُمَّ فَأْذَنْ بِذلِکَ، وَ افْتَحْ طُرُقاتِهِ، وَ سَهِّلْ خُرُوجَهُ، وَ وَطِّئْ مَسالِکَهُ، وَ اشْرَعْ شَرائِعَهُ، وَ اَيِّدْ جُنْدَهُ و اَعْوانَهْ، وَ بادِرْ بَأْسَکَ الْقَوْمَ الظَّالِمينَ، وَ ابْسُطْ سَيْفَ نَقِمَتِکَ عَلى اَعْدائِکَ الْمُعانِدينَ، و خُذْ بِالثَّارِ، اِنَّکَ جَوادٌ مَکَّارٌ.
 دعاى آن حضرت در قنوت
پروردگارا! بر محمّد و خاندانش درود فرست، و اوليائت را با قطعى ساختن وعده ات گرامى دار، و آنان را به آنچه از ياريت اميد دارند برسان، و دشمنى کسى که به مخالفت تو برخاسته، و از محرّمات تو سرکشى نموده و آنها را انجام داده، و با کمک عنايات و نعمتهاى تو در صدد از هم گسستن حدّت برآمده، و با همان نعمتهايت قصد نيرنگ با تو را نموده، و بردبارى تو شامل حال او گرديده، را از ايشان بازدار، تا او را آشکار برگيرى، يا در حاليکه مغرور شده باشد از ريشه برآورى.
پروردگارا! بدرستيکه تو فرموده اى و فرموده است حق است: (آنگاه که زمين سبزى و زينت بخود گرفت و اهل آن گمان کردند بر آن قادر هستند امر ما درشب يا روز فرارسيد پس آن را نابود ساختيم گويا که ديروز هيچ سبزه اى وجود نداشته، اين چنين آيات را براى گروهى که انديشه کنند شرح مى دهيم)، و نيز فرموده اى: (پس چون ما را به خشم آوردند از آنان انتقام گرفتيم).
و براستى که آخرين فرصت نزد ما بسرآمده، و ما براى خشم تو غضبناک، بريارى حق هماهنگ، و به آمدن فرمانت مشتاق، و براى تحقّق يافتن وعده ات در انتظار بسر برده، و فرود آمدن عذابت را بر دشمنانت خواهانيم.
بارالها! پس در آن امر بما اذن ده، و راههايش را بگشاى، و نحوه بيرون آمدن از آن را آسان گردان، و زمينه هاى پيمودنش را فراهم نما، و راههاى آنرا برويمان بگشاى، و سپاهيان و ياورانش را تأييد فرما، و عذابت را بر ستمگران زودتر برسان، و شمشير نعمتت را بردشمنان معاندت بگستران، و انتقام خونها را بگير که تو بسيار بخشنده و مکر کننده اى.