دعاؤه عليه السلام
بعد ظهوره، حين عبر من وادى السلام
عن على عليه السلام: کانّنى بالقائم قد عبر من وادى السلام الى مسيل السّهلة، على فرس محجّل له شمراخ يزهر، يدعو ويقول فى دعائه:
لا اِلهَ اِلاَّ اللَّهُ حَقّاً  حَقّاً، لا اِلهَ اِلاَّ اللَّهُ ايماناً وَ صِدْقاً، لا اِلهَ اِلاَّ اللَّهُ تَعَبُّداً وَرِقّاً، اَللَّهُمَّ مُعِزَّ کُلِّ مُؤْمِنٍ وَحيدٍ، وَ مُذِلَّ کُلِّ جَبَّارٍ عَنيدٍ، اَنْتَ کَنَفى حينَ تُعْيينِى الْمَذاهِبُ، وَ تُضَيِّقُ عَلَى الْاَرْضُ بِما رَحُبَتْ، اَللَّهُمَّ خَلَقْتَنى وَ کُنْتَ غَنِيّاً عَنْ خَلْقى، وَ لَوْلا نَصْرُکَ اِيَّاى لَکُنْتُ مِنَ الْمَغْلُوبينَ.
يا مُنْشِرَ الرَّحْمَةِ مِنْ مَواضِعِها، وَ مُخْرِجَ الْبَرَکاتِ مِنْ مَعادِنِها، وَ يا مَنْ خَصَّ نَفْسَهُ بِشُمُوخِ الرَّفْعَةِ، وَ اَوْلِياؤُهُ بِعِزِّهِ يَتَعَزَّزُونَ، يا مَنْ وَضَعَتْ لَهُ الْمُلُوکُ نِيرَ الْمَذَلَّةِ عَلى اَعْناقِها، فَهُمْ مِنْ سَطْوَتِهِ خائِفُونَ.
اَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذى فَطَرْتَ بِهِ خَلْقَکَ، فَکُلٌّ لَهُ مُذْعِنُونَ، اَسْأَلُکَ اَنْ تُصَلِّى عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تُنْجِزَ لى اَمْرى، وَ تُعَجِّلَ لى فِى الْفَرَجِ، وَ تَکْفِيَنى وَ تُعافِيَنى، وَ تَقْضِى حَوائِجى، السَّاعَةَ السَّاعَةَ، اللَّيْلَةَ اللَّيْلَةَ، اِنَّکَ عَلى کُلِّ شَىء قَديرٌ.
دعاى آن حضرت
بعد از ظهورش، آنگاه که از وادى السلام مى گذرد
از على عليه السلام روايت شده: گويا قائم عليه السلام را بر روى اسب سپيد موئى مى بينم که از وادى السلام بسوى مسجد سهله مى رود، و دعا مى خواند، در بين دعاهايش چنين مى گويد:
محقّقاً محققاً معبودى جز خداوند نيست، معبودى جز خداوند نيست، صادقانه به او ايمان داريم، معبودى جز خداوند شايسته عبوديت و بندگى نيست، پروردگارا! اى عزيز کننده هر مؤمن تنها، و اى ذليل کننده هرستمگر کينه توز، تو پشتيبانم هستى آنگاه که راهها بر من بسته شده و زمين با همه وسعت بر من تنگ مى گردد، بار الها! مرا آفريدى در حاليکه از خلقتم بى نياز بودى، و اگر يارى تو نبود من شکست مى خوردم.
اى منتشر کننده رحمت از جايگاههاى آن، و خارج کننده برکتها از مواضع آن، و اى آنکه خودت را به رفعت مخصوص گردانده، و اوليائش بعزّت او عزيز مى گردند، اى آنکه پادشاهان براى او طوق ذلت برگردن نهاده اند، و از سطوت و هيبت او ترسانند.
از تو مى خواهم به نامت که مخلوقاتت را خلق کردى، و همه آنان در پيشگاهت خاضعند، از تو مى خواهم که بر محمد و خاندانش درود فرستاده و امرم را تحقّق بخشى، و در فرجم تعجيل فرمايى، و مرا کفايت کرده و سلامت دارى، حوائجم را ادانمائى، در همين ساعت، همين ساعت، همين شب همين شب، بدرستي که تو برهرکار قادرى. 

نوشتن دیدگاه