جعفری گوید شنیدم حضرت ابوالحسن علیه السلام به من فرمود چرا می نگرم که تو نزد عبدالرحمن ابن یعقوب هستی (جعفری) عرض کرد او دائی من است حضرت فرمود او درباره خدا سخن ناهموار گوید خدا را (بصورت اجسام و اوصاف آن) وصف کند پس یا با او همنشین شو و ما را واگذار یا با ما بنشین و او را ترک کن عرض کردم او هر چه می خواهد بگوید به من چه زیانی دارد وقتی که من نگویم آنچه را که او گوید حضرت ابوالحسن علیه السلام فرمود آیا نمی ترسی از اینکه به او عذابی نازل گردد و هر دوی شما را فرا گیرد آیا ندانی (داستان) آن کس را که خود از یاران موسی علیه السلام بود و پدرش از یاران فرعون پس هنگامی که لشگر فرعون (در کنار دریا) به موسی (و یارانش) رسید آن پسر از موسی جدا شد که پدرش به راه خود (در لشگر فرعون) می رفت و این جوان با او (درباره مذهبش) ستیزه می کرد تا اینکه هر دو به کناری از دریا رسیدند و (همینکه لشگر فرعون غرق شدند آن دو نیز غرق شدند خبر به موسی علیه السلام رسید فرمود او در رحمت خداست ولی چون عذاب نازل گردد از آنکه نزدیک گنهکار است دفاعی نشود!
امام چهارم به فرزندش امام حضرت علیه السلام سفارش می کرد که با پنج طائفه رفاقت نکن که از آن جمله شخص فاسق و گنهکار است که می فرمود و ایاک و مصاحبة الفاسق فانه بایعک باکلة و اقل من ذلک از رفاقت با فاسق و گنهکار بپرهیز که او تو را به لقمه ای و (بلکه) به کمتر از لقمه ای می فروشد. **کیفر گناه، ج 1، ص 68، به نقل کافی، مترجم، ج 4، ص 86. ***
در حدیث گویا و بیدار کننده ای از امام صادق علیه السلام می خوانیم: ان رسول الله نزل بارض قرعاء و قال فلیأت کل انسان بما قدر علیه فجاؤا به حتی رموا بین یدیه بعضه علی بعض فقال رسول الله صلی الله علیه و آله هکذا تجمع الذنوب ثم قال ایاکم ولامحقرات من الذنوب فان کل شی ء طالباً الا و ان طالبها یکتب ماقدموا و اثارهم و کل شی ء احصیناه فی امام مبین
رسول خدا صلی الله علیه و آله وارد زمین بی آب و علفی شد به اصحاب و یارانش فرمود هیزم بیاورید. عرض کردند ای رسول خدا این جا سرزمین خشکی است که هیچ هیزم در آن نیست فرمود بروید هر کدام هر مقدار می توانید جمع کنید هر یک از آنها مختصر هیزم یا چوب خشکیده ای با خود آورد و همه را پیش روی پیغمبر صلی الله علیه و آله روی هم ریختند (شعله ای در آن افکند و آتشی عظیم از آن زبانه کشید) سپس پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود اینگونه گناهان (کوچک) روی هم متراکم می شوند (و شما برای تک تک آنها اهمیتی قائل نیستید) سپس فرمود بترسید از گناهان کوچک که هر چیزی طالبی دارد. طالب آنها آنچه را پیش فرستادند و آنچه را از آثار باقی گذاشته اند می نویسد و همه چیز را در کتاب مبین ثبت کرده **تفسیر نمونه، ج 18، ص 334. ***
قال الله تعالی و توبوا الی الله جمیعاً ایها المؤمنون لعلکم تفلحون
سوره نور آیه 31. همگی به سوی خدا بازگردید ای مؤمنان تا رستگار شوید (توبه دری به سوی رحمت خدا) خداوند متعال از تمام گنهکاران دعوت می کند برای اصلاح خویش و جبران گذشته از این در وارد شوند.

نوشتن دیدگاه