در خرائج می گوید محمد بن یوسف شاسی روایت نمود که چون از عراق برگشتم در شهر مرو مردی نزد ما بود که او را محمد بن حصین کاتب می گفتند وی اموالی برای امام زمان علیه السلام جمع نموده بود او از من درباره امام زمان علیه السلام پرسش می نمود و من نشانه هائی که از حضرت دیده بودم برای او نقل کردم محمد بن حصین گفت نزد من اموالی برای غریم است (غریم یعنی بدهکار یا طلبکار از القاب امام زمان علیه السلام است) به نظر تو باید آنرا چه کرد گفتم آنرا نزد حاجز (حاجز بن یزید وشا در بغداد از وکلای امام زمان علیه السلام بوده است) گفت آیا بالاتر از او کسی نیست گفتم چرا شیخ ابوالقاسم حسین بن روح نوبختی هست گفت اگر فردای قیامت خداوند در این خصوص از من سؤال نمود بگویم که این دستور را تو به من دادی گفت آری من از وی جداگشتم و چند سال بعد که او را ملاقات نمودم گفت من همان کسی هستم که می خواستم به عراق بروم و اموالی برای امام زمان علیه السلام داشتم و اکنون به تو خبر می دهم که من دویست دینار توسط عابدین یعلی فارسی و احمد بن علی کلثومی فرستادم و نامه ای در این خصوص به حضرت نوشتم و التماس دعا کردم امام در جواب آنچه را فرستاده بودم مرقوم فرمود و نوشته بود که هزار دینار در ذمه من دارد ولی من دویست دینار فرستادم من در باقی شک داشتم مطلب همین بود که حضرت نوشته بود گفتم آیا آنچه نوشته بود درست است گفت آری زیرا من دویست دینار فرستادم و در مازاد آن شک داشتم و خداوند بدینوسیله شک مرا بر طرف ساخت **بحار، ج 13، مترجم، ص 596. ***.
و لطف و عنایت امام زمان علیه السلام به ابو سوره زیدی ایضاً از آنهائی که به خدمت آن حضرت رسیده اند یکی ابو سوره نامی است که از مشایخ زیدیه که پسرش احمد از او نقل کرده که گفت گاهی به زیارت اباعبدالله الحسین بن علی علیه السلام می رفتم و بعضی اوقات آنجا می ماندم شبی آنجا بودم نماز خفتن کردم و به تلاوت مشغول بودم جوانی خوش لباس دیدم و سوره حمد از او شنیدم و صبح با هم از خانه بیرون آمده به کنار فرات رسیدیم فرمود تو به کوفه می روی گفتم بلی فرمود برو و راه پیش گرفت من بر جدائی او متأسف شدم و از پیش روانه شدم و به او رسیدم و بعد از لحظه ای خود را عقب نجف اشرف دیدم و بعد از زیارت در خدمت او به مسجد سهله رسیدم فرمود این منزل من است سحر برخاسته دست به زمین زد با دست گودی کند آب ظاهر شد وضو ساخت و سیزده رکعت نماز خواند و بعد از آن نماز به من فرمود تو مردی پریشان و عیال مندی چون به کوفه برسی به در خانه ابوطاهر رازی رو و در بکوب او از خانه بیرون خواهد آمد و دستش از خون قربانی که ذبح کرده باشد خون آلود خواهد بود با او بگو جوانی که صفتش این و این است فرمود کیسه ای که در زیر تخت مدفون است به من دهی پرسیدم که نام خود را بگو فرمود من محمد بن الحسن علیه السلام هستم چون به کوفه به در خانه ابوطاهر رفتم در زدم پرسید کیستی گفتم ابوسوره گفت تو را با من چه ربط و ما با تو چکار گفتم پیغامی دارم با دست خون آلود بیرون آمد چون پیغام رساندم سمعاً و طاعة گفت و روی مرا بوسید مرا به درون خانه برد و از زیر پایه کرسی کیسه ای بیرون آورده به من داد و مرا ضیافت نمود دست بر چشم من مالیده گفت آن صاحب العصر و الزمان است و من از برکت او بینا شدم و مذهب زیدیه را گذاشتم احمد گفت پدرم تا بود دینش امامیه بود و با آن اعتقاد از دنیا رفت و آن کیسه او را غنی ساخت**حدیقة الشیعه، ص 81، ج 2. ***.
و ایضاً از یوسف ابن احمد جعفری روایت کرده اند که در سال 336 به زیارت بیت الله الحرام رفتم و سه سال در مکه مجاور بودم و بعد از آن روانه شام شدم روزی نماز صبح از من فوت شد به آبی رسیدم و از محمل به زیر آمده مهیا فضای نماز شدم که چهار کس بر یک محمل سوار می آیند از روی تعجب بر ایشان نگاه کردم یکی از آن چهار نفر فرمود که از ما تعجب می کنی و از فوت نماز خود تعجب نمی کنی مرا تعجب زیاد شد که از کجا علم به احوال من به هم رسانید فرمود که دوست نمی داری که صاحب زمان خود را ببینی گفتم چون دوست ندارم اشاره به یکی از سه کس کرد گفتم او را دلایل و علامات بسیار است فرمود کدام را می خواهی از این دو محمل تنها بآسمان رود یا بآنچه بر او است گفتم هر کدام می شود علامت است به یکبار محمل و سواران بلند شده از نظر من غائب شدند. آنکه به او اشاره کرده بودند جوان گندم گون کشیده بینی بود که از رویش نور می تافت **حدیقة الشیعه، ج 2، چاپ جدید، ص 82.***.
در اینجا به نکته مهم باید توجه کرد آن نکته مهم این که عرض اعمال امت است و انسان اعمال و وظایف را انجام می دهد خداوند و رسول او و ائمه اطهار علیهم السلام آن را می دانند چنانکه خداوند متعال در قرآن مجید فرمود و قل اعلموا فسیری الله عملکم و رسوله و المؤمنون و ستردون الی عالم الغیب و الشهادة فینبئکم بما کنتم تعلمون**سوره توبة، آیه 105. ***یعنی بگو اعمال و وظایف خود را انجام دهید و بدانید هم خدا و هم پیغمبر و رسولش و هم مؤمنان اعمال شما را خواهند دید و شما را به آنچه عمل کرده اید خبر می دهند و بر طبق آن جزا خواهند داد.در میان پیروان مکتب اهل بیت علیهم السلام با توجه به اخبار فراوانی که از امامان رسیده عقیده معروف و مشهور بر این است که پیغمبر صلی الله علیه و آله و امامان از اعمال همه امت آگاه می شوند یعنی خداوند از طرق خاصه اعمال امت را بر آن ها عرضه می دارد و روایاتی در این باره زیاد است به عنوان نمونه چند قسمت را نقل می کنیم.
از امام صادق علیه السلام فرمود: تعرض الاعمال علی رسوله الله اعمال العباد کل صباح ابرارها و فجارها فاحروها و هو قول الله عزوجل و قل اعملوا فسیری الله عملکم رسوله و سکت تمام اعمال مردم هر روز صبح به پیامبر عرضه می شود اعمال نیکان و بدان، بنابراین مراقب باشید این مفهوم گفتار خداوند است که می فرماید:(قل اعلموا فسیری الله عملکم و رسوله) این را فرمود و ساکت شد**کافی، ج 1، ص 318.***.
عن سماعة عن ابی عبدالله علیه السلام قال سمعته یقول مالکم تسوؤن رسول الله صلی الله علیه و آله فقال رجل کیف نستوؤه فقال و ما تعلمون ان اعمالکم تعرض علیه فاذا رأی فیها معصیة ساءه ذلک فلا تسؤوا رسول الله و سروه سماعه گوید از امام صادق علیه السلام شنیدم که می فرمود شما را چه می شود که پیغمبر صلی الله علیه و آله را ناخوش و اندوهگین می کنید. مردی گفت ما او را ناخوش می کنیم فرمود مگر نمی دانید که اعمال شما بر آن حضرت عرضه می شود و چون گناهی در آن ببیند اندوهگینش می کند پس نسبت به پیغمبر صلی الله علیه و آله بدی نکنید و او را (با عبادات و طاعات خویش) مسرور سازید**تفسیر نمونه، ج 8، ص 125. ***.
در حدیث دیگری از امام باقر علیه السلام:ان الاعمال تعرض علی نبیکم کل عشیة الخمیش فلیستح احدکم ان تعرض علی العمل القبیح.تمامی اعمال شما بر پیامبرتان در عصر پنجشنبه عرضه می شود بنابراین باید از اینکه عمل زشتی از شما بر پیامبر صلی الله علیه و آله عرضه شود شرم کنید**تفسیر نمونه، ج 8، ص 125.***.
باز در روایات دیگری از امام علی بن موسی الرضا صلی الله علیه و آله می خوانیم که شخصی به خدمتش عرض کرد برای من و خانواده ام دعائی فرما فرمود مگر من دعا نمی کنم و الله ان اعمالکم لتعرض علی فی کل یوم و لیلة بخدا قسم اعمال شما هر شب و روز بر من عرضه می شود.راوی این حدیث می گوید این سخن بر من گران آمد امام متوجه شد و به من فرمود: اما تقرأ کتاب الله عزوجل و قل اعلموا فسیری الله عملکم و رسوله و المؤمنون هو و الله علی بن ابیطالب آیا کتاب خداوند عزوجل را نمی خوانی که می گوید عمل کنید خدا و پیامبرش و مؤمنان عمل شما را می بینند بخدا سوگند منظور از مؤمنان علی بن ابیطالب (و امامان دیگر از فرزندان او) می باشند**تفسیر نمونه، ج 8، ص 126؛ و کافی، ج 1، ص 319، روایت 4، باب عرض اعمال. ***.
از آیه و روایات مزبور و قصه ها و حکایات گذشته استفاده می شود حضرت امام زمان علیه السلام به تمام اعمال خوب و بد ما آگاه و خبردار است و اگر کسی العیاذ بالله عمل زشت و بدی انجام دهد آن حضرت را غصه دار و اندوهگین می کند پناه به خدا می برم.

نوشتن دیدگاه