اینکه اهل تسنن ما را متهم می‌کنند که ۳ نوبت نماز خواندن، خلاف سنت نبوی است آیا درست است؟
شیعه معتقد است نمازهای پنج گانه را در پنج وقت خواندن مستحب است، و ثواب زیادی دارد. ولی این تفکیک واجب نیست؛
خداوند متعال برای راحتی و آسایش بیشتر به بندگانش اجازه داده است که نماز ظهر و عصر را با هم و نماز مغرب و عشا را نیز با هم (پشت سر هم) به جا آورند و این باور شیعه مطابق با سنت نبوی صلی الله علیه و آله است.
دقت کنید:
جمع بین الصلاتین سنت پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) در منابع شیعی:
روي الْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ عُمَرَ بْنِ أُذَيْنَةَ عَنْ رَهْطٍ مِنْهُمُ الْفُضَيْلُ وَ زُرَارَةُ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ عليه السلام أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلي الله عليه وآله جَمَعَ بَيْنَ الظُّهْرِ وَ الْعَصْرِ بِأَذَانٍ وَ إِقَامَتَيْنِ وَ جَمَعَ بَيْنَ الْمَغْرِبِ وَ الْعِشَاءِ بِأَذَانٍ وَاحِدٍ وَ إِقَامَتَيْنِ.
زراره از امام باقر علیه السلام نقل كرده كه رسول خدا ميان نماز ظهر و عصر، و مغرب و عشاء با يك اذان و دو اقامه جمع مى‌كرده است.(الشيخ الطوسي ، تهذيب الأحكام، جلد3 ، ص 18)
اما تصحیح روایت:
الحديث السادس و الستون: صحيح.
روايت شصت و شش، صحيح است.(ملاذ الأخيار في فهم تهذيب، ج 4 ، ص 674)
جمع بین الصلاتین سنت پیامبر صلی الله علیه و آله در منابع اهل سنت عمر
در صحیح ترین کتب اهل تسنن عمر مانند بخاری و مسلم و احمد بن حنبل و داود الطيالسي نقل کرده اند : عنْ ابْنِ عَبَّاسٍ أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ صَلَّي بِالْمَدِينَةِ سَبْعًا وَثَمَانِيًا الظُّهْرَ وَالْعَصْرَ وَالْمَغْرِبَ وَالْعِشَاءَ .
ابن عباس مي گويد : رسول خدا در مدينه نماز ظهر و عصر و نيز مغرب و عشاء را ، هشت ركعتی و هفت ركعتی خواند.
(صحيح البخاري، ج1 ، ص182، باب مواقيت الصلاة و ج1، ص186ـــــ صحيح مسلم، ج1، ص491، باب صلاة المسافرين ـــــ مسند أحمد بن حنبل، ج3، ص280 ، ح1918 ـــــ مسند أحمد بن حنبل، ج3، ص283 ، ح1929 ـــــ مسند أحمد بن حنبل، ج4، ص154 ح2465 و ص201 ح 2582 ـــــ مسند أبي داود الطيالسي ، ص341، 342، ح 2164، 2629)
همچنين مسلم در صحيح خود ، مالك بن أنس، رئيس مالكی‌ها در المؤطأ، ابو داود، نسائی و بيهقی در سننشان، احمد بن حنبل و ابوعوانه در مسندشان اين روايت را نقل كرده‌اند: عنْ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ صَلَّي رَسُولُ اللَّهِ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ الظُّهْرَ وَالْعَصْرَ جَمِيعًا وَالْمَغْرِبَ وَالْعِشَاءَ جَمِيعًا فِي غَيْرِ خَوْفٍ وَلَا سَفَرٍ .
ابن عباس مي‌گويد: رسول خدا نماز ظهر و عصر را باهم و نيز نماز مغرب و عشاء را باهم خواندند ؛ در حالی نه ترسی وجود داشت و نه در سفر بودند.
(صحيح مسلم، ج1، ص489، باب صلاة المسافرين ـــــ الموطأ، ص73، ح327 ـــــ سنن أبي داود، ج2 ، ص6 ، ح1210 ، 1214 ـــــ سنن النسائي، ج1، ص315 ح600 ـــــ مسند أحمد بن حنبل، ج3، ص292 ، ح1953 ـــــ مسند أحمد بن حنبل، ج 4، ص191، ح2557 ـــــ صحيح ابن خزيمة، ج2، ص85، ح971 ـــــ مسند أبي عوانة، ج2، ص353ـــــ السنن الكبري، ج3، ص166، 167)
و جالب اين است كه البانی وهابی كه بن باز مفتی اعظم عربستان از او با عنوان «بخارى دوران» ياد می‌كرد، در كتاب‌های: صحيح سنن أبي داود، ج1، ص224، ح1068 ـــــ صحيح سنن النسائي، ج1، ص130 ح585 ، اين روايت را تصحيح كرده است.
مسلم بن حجاج در صحيح خود، ترمذی، أبی داود، نسائی و بيهقی در سننشان و نيز احمد حنبل و أبی عوانه در مسندشان نقل می‌نويسند:
عنْ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ جَمَعَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بَيْنَ الظُّهْرِ وَالْعَصْرِ وَالْمَغْرِبِ وَالْعِشَاءِ بِالْمَدِينَةِ فِي غَيْرِ خَوْفٍ وَلَا مَطَرٍ فِي حَدِيثِ وَكِيعٍ قَالَ قُلْتُ لِابْنِ عَبَّاسٍ لِمَ فَعَلَ ذَلِكَ قَالَ كَيْ لَا يُحْرِجَ أُمَّتَهُ.
ابن عباس میگويد: رسول خدا در مدينه ميان ظهر و عصر و مغرب و عشاء جمع كرد؛ در حالی كه نه ترسی بود و نه بارانی وجود داشت.
وكيع (راوی روايت) میگويد : از ابن عباس سؤال كردم، پيامبر چرا اين كار را می كرد؟
گفت : به اين دليل كه امتش به سختی نيافتند.
(صحيح مسلم، ج1، ص490، باب صلاة المسافرين ـــــ سنن الترمذي، ج1، ص354، ح187 ـــــ سنن أبي داود، ج2، ص6 ، ح1211 ـــــ سنن النسائي، ج1، ص315، ح601 ـــــ مسند أحمد بن حنبل، ج5، ص81، ح3235 و ص113، ح3323 ـــــ مسند أبي عوانة، ج2، ص353)
