رمز سحر روشنایی است در ژرفنای شب و فانوس
اشارتی است به خورشید که از راه میرسد.
فاطمه نام کوچک فانوس های شب است
که تا الهه صبح مژده روشنی میدمد
از ملکوت بهشت تا قلب زمینیان تا کویر مدینه
آبشاری روان شده است، نامش: کوثر
که در عطش و تاریکی آب و آفتاب میدمد
و به رؤیای سیب ها نقش حقیقت میزند
خطابه میخواند بیدار میکند بالا می برد و فرا میخواند
فاطمه نام کوچک سیب های خداست
کودکی، سراسر خاک میدود
گریه میکند و سراغ مادر میگیرد
فرصت میلاد را حتی، دریغش کرده اند
که پیش از آنکه به شهر غاصبان سفر کند
با خاطره آتش و دود بدرود گفته است
فاطمه نام مادر کودکی است که از یاد رفته است
مصطفی پورنجاتی