هر چند که در بخش پنجم کتاب بطور شایسته و مفصل درباره ی (شعیب بن صالح) و نقش مدیریت او در اداره ی جنگ و لشکرکشی بسوی عراق، و شکست لشکریان سفیانی بدست توانای وی بحث و گفتگو خواهیم نمود، ولی در عین حال در اینجا نیز برای اینکه خوانندگان عزیز به هویت این انسان انقلابی پی برده و با شخصیت و عظمت وی تا اندازه ای آشنائی پیدا کنند، به شرح حال مختصری از حالات او در زمان جنگ تا هنگام پیروزی اشاره می کنیم.
آنگونه که از حدیث مفضل بن عمر، بنا به نقل کتاب مختصر بصائر الدرجات و بسیاری از احادیث دیگر استفاده می شود (شعیب بن صالح) سیدی هاشمی است که در دوران نهضت (سید حسنی) فرمانده سپاه، و پرچمدار، و پیشرو لشکریان، و هدایت کننده ی پرچم های سیاه بسوی عراق است، و او یک انسان مجاهد مبارز، و شخصیت رشید و دلاوری است که بر اثر رشادتها و پایمردیها و مقاومتهای کم نظیرش در جنگ، و شکست لشکریان سفیانی، پس از پیروزی و بیعت نمودن با امام زمان (علیه السلام) فرمانده سپاه، و یا پرچمدار حضرت مهدی (علیه السلام) خواهد بود.
و او دلیر مرد آزاده ای است که از خراسان، یعنی: از ایران پیدا می شود و در موقع جنگ سپاهیان را رهبری می کند و با لشکریان سفیانی می جنگد و آنها را شکست می دهد، و زنانی که در کوفه و نجف به اسارت لشکریان سفیانی درآمده اند آزاد می سازد، و سپس حضور حضرت مهدی (علیه السلام) شرفیاب می شود و تسلیم حضرت می گردد، و به خاطر ایمان و فداکاریها و شجاعتهای بی نظیرش در صف فرماندهان رده ی بالا در سپاه حضرت ولی عصر -عجل الله تعالی فرجه- قرار می گیرد. 

نوشتن دیدگاه