« سبزپوش صبح آدینه »
ای نرگس موعود!
ای، همهجا عشق، تو، معشوق!
ای همه جا تاریکی، تو نور!
ای همهجا نیستی، تو هستی!
ای همهجا قطره، تو دریا!
و ای همهجا دریا تو اقیانوس!
نام تو بهاری است که شکوفههای نیایش را بر شاخسار اجابت مینشاند و دستان یخزده زمستان یأس را به دامن بهار روشن امید میرساند.
نام تو دریایی است که غواصان عشق را غرقه خود میکند.
ای حسن مطلع و حسن ختام عشق!
پنجره دلم را به سمت مشرق انتظار باز میکنم و برای آمدنت، غزلی میسرایم از جنس بهار که شاهبیت آن گل نرگس باشد.
ای سبزپوش صبح آدینه و ای حاصل نذر و دعا! بیا
معصومه عبدالحسینی