در سال 1931میلادی آب رودخانه دجله به قبر جناب حذیفه و جناب عبدالله بن جابر انصاری نزدیك شده بود. از این روی آیت الله سید ابوالحسن اصفهانی (مرجع تقلید آن زمان نجف اشرف) صلاح دید كه جسد این دو صحابی جلیل القدر به نزدیكی مزار سلمان فارسی انتقال داده شود. این انتقال به صورت رسمی و در زمان فیصل اول و با حضور وزیران معروف آن زمان در دولت عراق از قبیل سید محمد الصدر رییس مجلس اعیان عراق، شیخ جعفر ابوالتمن، شیخ محمد رضا الشبیبی وزیر معارف، سید عبد المهدی و دكتر عادل عبدالمهدی معاون رییس جمهور سابق عراق صورت گرفت.
طبق تاریخ ، حذیفه یكی از بزرگان اصحاب پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) از جانب عمر بن خطاب سال ها والى مدائن بود كه پس از مدتى او را بر كنار و سلمان محمدی یا فارسی را به ولایت این شهر منصوب كرد و هنگامی كه سلمان رحلت كرد دوباره حذیفه والى مدائن شد و ولایت حذیفه در مدائن باقى بود تا نوبت به ولایت حضرت امیرالمؤمنین امام على(علیه ‌السلام) رسید.
در مراسم انتقال جسد این دو صحابی بزرگ حادثه خارق العاده ای همه را شگفت زده کرد. جنازه ان دو بزرگوار پس از گذشت 13 قرن ،سالم و تازه از خاک بیرون آمد .
حذیفه یكی از هفت نفرى بود كه بر صدیقه طاهره حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) نماز خواند.وی منافقین را مى شناخت، یعنی به اذن خداوند متعال قدرتی یافته بود كه می توانست منافقین را تشخیص دهد. منافقینى كه پس از غدیر توطئه قتل پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم) را چیدند و مى خواستند در بازگشت از غدیر خم در راه، شتر حضرت را بترسانند تا حضرت به دره سقوط كند و به قتل برسد، كه جبرئیل حضرت را از حیله آنها با خبر نمود.
پیامبر (صلى الله علیه وآله و سلم) آن منافقین را به حذیفه معرفى نمود و حذیفه همه را به خاطر سپرد. به همین دلیل بود كه غاصبین خلافت بعد از آن واقعه از حذیفه مى ترسیدند كه مبادا آنان را به مردم معرفى كند، لذا حذیفه بر نماز هر كس حاضر نمى شد دیگران مى فهمیدند كه میت منافق بوده است. این بزرگوار چهل روز پس از خلافت امیرالمؤمنین (علیه السلام) در مدائن از دنیا رحلت نمود. او قبل از رحلت به دو فرزندش صفوان و سعید وصیت كرد كه همیشه ملازم امیرالمؤمنین (علیه السلام) باشند، آنها هم به وصیت پدر عمل نمودند تا در جنگ صفین به شهادت رسیدند.

نوشتن دیدگاه