روزی جبرئیل امین، محضر رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) رسید، و عرض کرد:
یا محمد! پروردگارت سلام می رساند، و می فرماید:
دختران جوان، همانند میوه هستند، بر درختان، همچنان که میوه درخت هرگاه رسید، جز چیدن چاره دیگر ندارد، وگرنه، آفتاب آن را تباه می سازد، و بادها آن را دگرگون می کند. دختران نیز، وقتی به دوران ازدواج که رسیدند، تنها شوهر کردن چاره آنها است وگرنه، ممکن است گرفتار خطا شوند.
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) به منبر رفت، مردم را جمع کرد، و فرمان خداوند را به آنان ابلاغ نمود.
مردم گفتند: یا رسول الله! با چه کسانی ازدواج کنیم؟
فرمود: با همتای خود.
رسیدند: همتا چه کسانی هستند؟
فرمود: برخی از مؤمنان همتای برخی دیگرند.
آنگاه پیش از آن که از منبر به زیر آید، ضباعه، دختر عموی اش را به ازدواج مقداد بن اسود، غلام درآورد و فرمود: ای مردم! من دختر عمویم را به همسری مقداد در آوردم، تا در میان شما ازدواج آسان گردد
منبع : بحارالانوار : ج 16، ص 223
