اسحاق بن عمّار گفت: حضرت موسی بن جعفر علیه السلام فرمود: سه نفر هستند که خداوند به آنها نظر نمی کند، آنها را پاک و تزکیه نمی سازد و عذاب دردناکی برای آنها فراهم شده است. اسحاق گفت: عرض کردم: فدایت شوم! این سه نفر چه کسانی هستند؟ فرمود:
(1) كسى كه از جانب غير خدا ادعاى امامت كند،
(2) کسی که به امامی که از جانب خداوند است طعنه زند،
(3) کسی که گمان كند که آن دو نفر بهره و نصیبی در (ترویج و رشد) اسلام داشته اند
متن عربی روايت :
عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ الصَّيْرَفِيِّ عَنْ أَبِي الْحَسَنِ الْمَاضِي علیه السلام قَالَ: ثَلَاثَةٌ لَا يَنْظُرُ اللَّهُ إِلَيْهِمْ وَ لا يُزَكِّيهِمْ وَ لَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ. قَالَ: قُلْتُ: جُعِلْتُ فِدَاكَ! فَمَنْ هُمْ؟ قَالَ: رَجُلٌ ادَّعَى إِمَاماً مِنْ غَيْرِ اللَّهِ، وَ آخَرُ طَغَى فِي إِمَامٍ مِنَ اللَّهِ، وَ آخَرُ زَعَمَ أَنَّ لَهُمَا فِي الْإِسْلَامِ نَصِيباً.
منبع : ثواب الأعمال، ص215