نماد صبر و وفا هست حضرت زینب (س)
نشان عصمت و تقوا صلابتِ زینب (س)

علی(ع) و فاطمه (س) اصل و اصالت اویند
وقار و حُجب و حیا شد علامت زینب (س)

ز بعدِ ما در خود تا شود مدافعِ حق
رسید اگرچه به صد رنج، نوبت زینب (س)

کجا بُوَد به مروّت مثال این بانو ؟
و یا که شیر زنی کو به قیمت زینب (س)؟

به خطبه‌ها که به کوفه بخواند و هم در شام
عیان بشد به خطابه فصاحتِ زینب (س)

کشاند او به فضاحت یزید و ابن زیاد
شد آشکار به مجلس، شهامت زینب (س)

ز بس که بار مصائب به دوش خویش کشید
خمیده گشت و کمان سروِ قامت زینب (س)

چو گشت قافله‌ سالار بعدِ قتلِ حسین (ع)
بیا ببین که چه زیبا لیاقت زینب (س)!

ظهور جلوه او را نگر چنین اینجا
خدا فقط بشناسد قیامت زینب (س)

مرا نما به زیارت در این جهان روزی
در آن جهان تو خدایا شفاعتِ زینب (س)

چنین غزل که بگفتی نه در خورش باشد
فضای شعر نگنجد به مدحتِ زینب (س)!

زهی جلال و جلالت، زهی کمال و شرف!
خجسته باد و همایون ولادت زینب (س)!

نوشتن دیدگاه