اینکه بقیع از چه تاریخی محلی برای دفن درگذشتگان شد معلوم نیست. گزارشهای تاریخی می گویند: قبل از اسلام بقیع قبرستان مردم یثرب بوده و یهودیان مردگان خود را در قسمت جنوب شرقی محل فعلی که «حش کوکب» نام داشت، دفن می کردند. با استقرار رسول خدا صلی الله علیه وآله در مدینه و دفن عثمان بن مظعون به توصیه آن حضرت در بقیع، این مکان به شکل رسمی، نام قبرستان مسلمانان را به خود گرفت و از آن به بعد مسلمانانی که در مدینه از دنیا می رفتند در این محل به خاک سپرده می شدند و یهودیان و غیر مسلمانها مردگان خود را در همان «حش کوکب» دفن می کردند.
در زمان رسول خدا محل دفن مسلمانان در بقیع با دیواری از قبرستان یهودیان جدا می شد که بعد از مرگ عثمان بن عفان و دفن مخفیانه او در قبرستان یهودیان(1)، وقتی بنی امیه قدرت را به دست گرفتند این دیوار را تخریب کردند(2) تا قبر عثمان که از بستگان ایشان بود به نوعی در قبرستان مسلمانان قرار گیرد؛ بنابراین ضلع شرقی بقیع فعلی (حداقل از قبر عثمان به بعد) محل دفن یهودیان پیش از اسلام بوده است.
از دفن اولین مسلمان در بقیع به بعد این مکان پذیرای انسانهای بلند مرتبه ای شد که در آسمان اسلام نورافشانی می کنند؛ چهار امام معصوم، همسران، فرزندان و عمه های رسول خدا، مادر امیرالمومنین علیه السلام و نیز ام البنین، مادر حضرت عباس علیه السلام، به همراه تعداد زیادی از اصحاب و یاران به نام رسول خدا، امیرالمؤمنین و سایر ائمه علیهم السلام از کسانی هستند که در بهشت بقیع آرمیده اند و مزار آنها زیارتگاه عاشقان الله و ارادتمندان به اسلام است.(3)

بقیع چگونه بود
برخی لغت شناسان واژه بقیع را برگرفته از بُقعه می دانند(4)؛ بنابراین بقیع را بقیع نامیده اند؛ زیرا قبور آن دارای بقعه و بنا بوده است. ولی امروز دیگر از آن بناها خبری نیست و جز سنگ و خاک، چیزی به چشم نمی خورد.
بر اساس تصاویر و گزارشهایی که جهانگردان و سفرنامه نویسان ارائه کرده اند، بیشتر قبور بقیع تا دوران سعودی دارای گنبد و ضریح و یا حداقل سنگ مزار بوده است که می شد نام و نشان صاحب قبر را از روی نوشته های آن تشخیص داد.
ابن نجار (متوفی قرن 7 ه) از بنای گنبد و بقعه ای در ابتدای بقیع یاد می کند که هر روز صبح درهای آن برای زیارت باز می شده است؛ بارگاهی که گنبد آن را خلیفه الناصر عباسی ساخته بود.(5)
علی بن موسی یکی از سفرنامه نویسان عصر عثمانی است که قبه و بارگاه اهل بیت علیهم السلام را بزرگترین قبه های بقیع ذکر کرده و می نویسد بعضی از سادات علوی و بزرگان و امرای مدینه کنار آن به خاک سپرده شده اند.
 
چه بر سر بقاع بقیع آمد
با تسلط تفکری طراحی شده به نام وهابیت در این سرزمین، بسیاری از آثار اسلامی به بهانه شرک و عناد با خدا تخریب شد و از صحنه میراث بر جا مانده اسلامی محو گردید.
اینکه وهابیت را «تفکری طراحی شده» می خوانیم نتیجه مطالعه عقاید و رفتارهای آنهاست. پژوهش در آراء و دقت در رفتار عملی این فرقه ما را به این باور قطعی می رساند که وهابیت، شاخه ای از صهیونیست است که با رنگ و لعاب اسلامی به صحنه آمده تا با تسلط بر مهد تمدن اسلام به خصوص مکه و مدینه، اسلام را به اسم اسلام ناب، منهدم کرده و اثری از آن باقی نگذارند.
تخریب و انهدام تمام آثار کهن اسلامی به بهانه های گوناگون مانند شرک، تعریض جاده، گسترش مسجد النبی یا مسجد الحرام و ... که اعجاب همگان حتی غیر مسلمان با انصاف را هم بر می انگیزد با همین مبنا قابل فهم است. روشن است یهود صهیونیستی که برای اثبات هویت خود و پیدا کردن اثری از آثار باستانی احتمالیش، زمین و زمان را می کاود و به مسجد الاقصی هم رحم نمی کند نمی تواند این همه آثار و تاریخ قابل لمس اسلام را ببیند و آرام بنشیند.
دامنه این تخریب ها که برای نابودی میراث اسلامی صورت می گرفت به بقیع ختم نشد؛ آنها تمام بقاع مدینه مانند قبر حضرت سیدالشهداء حمزه عموی پیامبر و سایر شهدا در احد و نیز مرقد پدر و مادر گرامی رسول خدا را نیز تخریب کردند. آنها دامنه این جسارتها را به دیگر نقاط از جمله مکه نیز رساندند و بارگاه حضرت خدیجه و ابوطالب و عبدالمطلب علیهم السلام را هم تخریب کردند.
این گروه وحشی در همان سال به کربلای معلی حمله کردند و در جریان این حمله، ضریح مطهر را از جا کندند و جواهرات و دیگر اشیاء نفیس حرم مطهر را که اکثرا از هدایای سلاطین و بسیار ارزشمند و گرانبها بود به یغما بردند و نزدیک به 7000 نفر از علما و سادات و مردم عادی را از دم تیغ گذراندند. از آنجا به سمت نجف یورش بردند که با مقاومت سنگین علما و مردم آنجا روبرو شدند و شکست خورده به حجاز برگشتند.(6)
سالهاست که این فرقه در تنها جولانگاه خود یعنی عربستان تمام نیروی خود را به کار گرفته تا بر اساس همان دستوری که به او دیکته شده با نام و یاد و هر آنچه مظهر شیعه یعنی اسلام ناب بیدار است به شدت مقابله کند و در رسیدن به این هدف شیطانی از هیچ کاری چشم پوشی نکند؛ تخریب و توهین از دم دست ترین اقداماتی است که این گروه انجام می‌دهد.
اما از آنجا که حق همیشه پیروز است و خدا به راست قامتان عرصه دین وعده یاری و پیروزی داده است این همه تخریب و توهین نه تنها بقیع را خلوت نکرده، بلکه هجوم و ازدحام مسلمانان اعم از شیعه و سنی را در بقیع و به خصوص بر سر مزار در زنجیر چهار امام معصوم (علیهم السلام) و بعد قبر ام البنین علیهاالسلام را بیشتر کرده است.

پی نوشت:
1- ابن عبدالبر (ق 5) می نویسد: دفن لیلا بموضع یقال له حشّ كوكب‏ ؛ او را شبانه در حش کوکب دفن کردند. الاستیعاب 3/1048 و نیز اسد الغابة 3/491
2- تاریخ و آثار اسلامی مکه و مدینه، ص 291
3- در این قبرستان بیش از 1000 و به روایتی بیش از 10000 نفر از صحابه گرانقدر پیامبر، تابعان، قاریان، سادات بنی هاشم و ... مدفونند که بیشتر قبور آنها جز اندکی، گمنام و ناشناخته اند. تاریخ و آثار اسلامی مکه و مدینه ص280
4- لسان العرب 1/463
5- اخبار مدینة الرسول، ص45
6- کشف الارتیاب، ص 77

تبیان

نوشتن دیدگاه