این روزها شرایط اقتصادی نابسامان کشور، نفس همه رو بریده و هر روز شاهد رشد قیمت اجناس و کالاهای ضروری و مورد نیاز مردم هستیم و همه از دولتمردان توقع دارند که شرایط سخت کنونی را مدیریت کنند؛ که البته به این قضیه نمیشه خیلی امیدوار بود . اوضاع جوری شده که هر کی هر جور بتونه از آب گل آلود ماهی می گیره . همه دنبال سود بیشترن و خیلی از کالاها و مواد مورد نیاز جامعه به سبب احتکار کمیاب شده و هر روز اجناس گرون و گرون و گرون تر میشن . همه هم دنبال مقصر می گردیم و تقصیر رو گردن این و اون می اندازیم و همدیگه رو متهم می کنیم .
امیرالمؤمنین علیه السلام یه روایتی دو کلمه ای دارن که یک دنیا معنی داره . می فرمایند : إرحَمْ تُرحَمْ . رحم كن، تا به تو رحم شود . (امالی شیخ صدوق 207)
بهتر نیست اول از خودمون شروع کنیم . چرا حتما بهتره . ما وقتی خودمون به کسی رحم نمی کنیم و فقط به فکر خودمون هستیم چطور میتونیم از بقیه توقع داشته باشیم که دلشون برامون بسوزه .
در حقیقت همه داریم به هم ظلم می کنیم و بعد قیافه آدم حق به جانب رو می گیریم و با یه ژست روشنفکرانه داستان رفتارهای مردم کشورهای پیشرفته نقل می کنیم و حسرت می خوریم که چرا ما مثل اونها نیستیم و اصلا دلیل عقب افتادگی ما همینه که ما مثل اونها رفتار نمی کنیم .
✅ یه داستان جالبی که این روزها بارها و بارها تو فضای مجازی منتشر شده خاطرات یه ایرانی مقیم آلمانه که می نویسه :
از رادیو اعلام شد کشتی حمل پنیر توی اقیانوس غرق شده و ممکنه با کمبود مواجه بشیم. من هم از ترس رفتم فروشگاه 10 بسته پنیر خریدم که ذخیره کنم، موفع برگشت همسایه رو دیدم 2 بسته پنیر توی دستش از خونه اومد بیرون. پرسیدم خبر غرق شدن کشتی رو شنیدی ؟ گفت : بله. دو بسته پنیر توی خونه داشتم برای اینکه مردم با کمبود مواجه نشن دارم میبرم بدم به فروشگاه ! از کارم خیلی شرمنده شدم... اینجا بود که فهمیدم چقدر اخلاف فرهنگی هست بین ایرانی ها و آلمانی ها ...
? خب داستان جالبیه و اصل مطلب هم همینه . اگر خودخواه نباشیم و به دیگران هم فکر کنیم اوضاع خیلی بهتر میشه ؛ ولی به نظرتون این چیزیه که ما باید از دیگران یاد بگیریم . 1400 سال که کتاب خدا و اهل بیت پیامبرمون علیهم السلام همین حرفها رو می زنن اما چون ما خیلی از اونها دور افتادیم مرغ همسایه برامون غاز شده . هزاران هزار روایات اخلاقی امامانمان رو کنار گذاشتیم و دنبال قطره ای آب به گرد جهان می گردیم .
برای نمونه روایتی از مدیریت امام جعفر صادق علیه السلام در شرایط مشابه امروز ما ، نقل می کنیم :
معتب می گوید: در مدينه گرانى شد.
امام صادق عليه السلام به من فرمود: «چه قدر گندم داريم؟».
گفتم: به مقدار چندين ماه، گندم داريم.
فرمود : «آنها را ببَر و بفروش».
به ايشان گفتم: در مدينه گندمى نيست.
فرمود: «ببَر و بفروش».
وقتى آن را فروختم، امام به من فرمود: «مثل بقيه مردم، غذاى مرا روزانه خريد كن».
و فرمود: «اى معتّب! نصف غذاى خانواده مرا گندم و نصف ديگرش را جو قرار بده. خدا مى داند كه من، توانايى دارم كه به آنان نان گندم خالص بدهم؛ ولى دوست دارم كه خدا مرا ببيند كه در زندگى، برنامه ريزى سنجيده دارم . (الكافی جلد 5 صفحه 166) (1)
? به نظر میرسه اشکال از اسلام نیست بلکه از مسلمونی خودمونه . ظاهرا اون وریا خیلی بهتر از ما به دستورات دینمون عمل میکنن و شاید بهتر به اونها بگیم شیعه .
آخه امام هفتممون می فرماید : «حقا که شیعیان ما فقط کسانی هستند که از ما پیروی کنند و گام خود را به جای گام ما گذارند و از آثار و اخلاق ما متابعت کنند، و اقتدا به کردار ما بنمایند». (مجلسی، بحارالانوار، ج 3، ص 394) (2)
*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*_*
1 - محمد بن يحيى، عن علي بن إسماعيل، عن علي بن الحكم، عن جهم بن أبي جهمة عن معتب قال: قال لي أبو عبد الله (عليه السلام) وقد تزيد السعر بالمدينة: كم عندنا من طعام؟
قال: قلت: عندنا ما يكفينا أشهر كثيرة، قال: أخرجه وبعه، قال: قلت له: وليس بالمدينة طعام، قال: بعه، فلما بعته قال: اشتر مع الناس يوما بيوم، وقال: يا معتب اجعل قوت عيالي نصفا شعيرا ونصفا حنطة فإن الله يعلم أني واجد أن أطعمهم الحنطة على وجهها ولكني أحب أن يراني الله قد أحسنت تقدير المعيشة.
2 - انما شیعتنا من شیعنا، و اتبع آثارنا، و اقتدى باعمالنا.