ابویعلی موصلی از بزرگان علم حدیث اهل تسنن در مسند خود روایتی را با سند صحیح نقل کرده است:
حَدَّثَنَا إِسْمَاعِیلُ بْنُ مُوسَى، حَدَّثَنَا شَرِیکٌ، عَنْ عَمَّارٍ، عَنْ أَبِی صَالِحٍ، عَنْ عَلِیٍّ، قَالَ: رَأَیْتُ النَّبِیَّ فِی مَنَامِی، فَشَکَوْتُ إِلَیْهِ مَا لَقِیتُ مِنْ أُمَّتِهِ مِنَ الأَوْدِ وَاللَّدَدِ فَبَکَیْتُ، فَقَالَ لِی: لا تَبْکِ یَا عَلِیُّ ، وَالْتَفَتَ فَالْتَفَتُّ، فَإِذَا رَجُلانِ یَتَصَعَدَانِ وَإِذَا جَلامِیدُ تُرْضَخُ بِهَا رُءُوسُهُمَا حَتَّى تُفْضَخَ ثُمَّ یَرْجِعُ، أَوْ قَالَ: یَعُودُ، قَالَ: فَغَدَوْتُ إِلَى عَلِیٍّ کَمَا کُنْتُ أَغْدُو عَلَیْهِ کُلَّ یَوْمٍ، حَتَّى إِذَا کُنْتُ فِی الْخَرَّازِینَ لَقِیتُ النَّاسَ، فَقَالُوا: قُتِلَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ.
مسند أبی یعلی، ج 1، ص398، تحقیق: حسین سلیم أسد، ناشر: دار المأمون للتراث
المطالب العالیة بزوائد المسانید الثمانیة، ج 18، ص236، تحقیق: د. سعد بن ناصر بن عبد العزیز الشتری، ناشر: دار العاصمة/ دار الغیث
از ابو صالح نقل شده است که امیرمؤمنان علیه السلام فرمود: رسول خدا صلی الله علیه وآله را در خواب دیدم؛ پس نزد آن حضرت از دست امتش شکایت کردم؛ از انحرافات آنها و خصومت شدیدی که با من داشتند. سپس گریه کردم. آن حضرت فرمود: ای علی گریه نکن. سپس به طرفی توجه کرد و من نیز متوجه شدم و دیدم که دو نفر را بالا می‌برند و با سنگ‌های بزرگ و صخره‌ای به سر آنها کوبیده می‌شود به صورتی که مغز آنها بیرون می‌آید و سپس به حالت اول بر می‌گردند و ...
راوی می‌گوید: مثل هر روز صبح که نزد علی علیه السلام می‌رفتم، نزد آن حضرت رفتم به منقطه خرازها که رسیدم با مردم ملاقت کردم و آنها گفتند که امیرمؤمنان علیه‌السلام کشته شده است.
حال طرح سوالی که جوابی قانع کننده می‌طلبد:
آن دو نفری که در جهنم عذاب می شدند؛ چه کسانی بودند ؟؟؟
همان‌گونه که مشاهده می کنید هیثمی در آخر روایت ادعا می‌کند آن دو نفر ابن ملجم و رفیقش بوده اند!!!
در حالی که این ادعا با روایت سازگار نیست.
زیرا اولا: زمانی که امیرمؤمنان علیه‌السلام رسول خدا صلی الله علیه و آله را در خواب دیده بود و از امتش شکایت کرده بود، هنوز به شهادت نرسیده بوده و هنوز ابن ملجم و رفیقش کاری نکرده بودند که آن حضرت از آنها شکایت کند.
ثانیا : امیرمؤمنان علیه‌السلام از دست امت و انحراف آن ها و دشمنی آنان با خودش شکایت کرده است؛ پس آن دو نفر نیز باید کسانی باشند که امت را گرفتار این انحراف کرده و سبب دشمنی مردم با خاندان رسول خدا صلی الله علیه و آله کرده باشند.
آیا ابن ملجم چنین کاری کرده است ؟!
بنابراین مقصود ابن ملجم و رفیقش نیست؛ بلکه مقصود کسانی هستند که امت اسلامی را از مسیر حق منحرف و به سمتی کشاندند که امت اسلامی دشمن خاندان پیامبر شوند و آنها را به شهادت برسانند.
حال خودتان تفکر کنید چه کسانی باعث شدند حق مسلم آن حضرت ضایع شودچه کسانی باعث ایجاد انحرافات در امت اسلام شدند و......
این دو نفر چه کسانی بودند که انحراف امّت و خصومت امّت با امیرالمؤمنین علیه‌السلام به واسطه‌ی آنان است؟!
پاسخ با شما !