بسم الله الرحمن الرحیم
وقتی در قرآن مجید و روایات دقت می کنیم میبنیم که از روز اول قریش و اتباع آنها اتهام های بزرگی نسبت به پیغمبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) داشتند. ایشان را متهم کردند به سحر و جادوگری، به جنون و دیوانگی، به دروغگویی. آنها هرچه خواستند گفتند و کردند، اما هیچ یک از این اتهام‌ها مؤثر واقع نشد و پیغمبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) رسالتشان را ادامه دادند و بالاخره مردم ایمان آوردند و قریش شکست خرد.
اما پس از رحلت آن حضرت ایشان را بار دیگر به تهمت‌های بزرگی متهم کردند. بعضی از این اتهام‌ها مؤثر واقع شد. در کتابهای معتبر نزد اهل سنت مثل کتاب بخاری و غیر این کتاب، آن اتهام‌ها را روایت کردند. کتاب بخاری نزد دیگران أصح الکتب است بعد از قرآن کریم، اما این کتاب مشتمل است بر افترائات بزرگی، اتهامات بزرگی، دروغ های بزرگی و متأسفانه این کتاب به صحیح بخاری معروف شده است.
از جمله اتهاماتی که پس از رحلت پیغمبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) مطرح کردند این بود که گفتند حضرت بدون وصیت از دنیا رفتند. ایشان تکلیف امت را بعد از خودشان معین نکردند. آیا عاقلی می پذیرد پیغمبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) که عصمت داشتند، رسالت داشتند، خیرالخلائق بودند، أعقل الخلائق من الأولین و الآخرین بودند، بالمؤمنین رئوف رحیم بودند و بخاطر پیشبرد این شریعت چه زحماتی کشیدند و چه مشقت هایی را ایشان دیدند، آیا عاقلی می پذیرد که ایشان وصیت نکرده از دنیا رفته باشند؟ آیا حضرت از مرگ خودشان اطلاع نداشتند؟ آیا از آنچه که بعد از خودشان واقع شد بی‌خبر بودند؟ آیا نسبت به سرنوشت مسلمین بی تفاوت بودند؟ چگونه می‌شود باور کرد که پیغمبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) وصیت نکرده از دنیا رفته باشند؟
با این همه تأکیداتی که خود حضرت بر لزوم وصیت بر هر فردی از افراد مسلمین داشتند که در کتب فریقین احادیث در این مورد روایت شده است. در هر حال به نظر ما این اتهام کمتر از اتهام به سحر و جادوگری و جنون العیاذبالله نیست.
این فعالیت‌هایی بود که قریش انجام دادند، چه در زمان حیات پیغمبراکرم و چه در زمان بعد از رحلتشان. که ایشان را متهم کردند به این تهمت‌ها.
ما معتقدیم که پیغمبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) وصیت کردند و جانشین خودشان را معین کردند. حالا اگر دیگران قائلند به جانشینی دیگری باید اقامه دلیل کنند و ما که قائلیم به جانشینی امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) ادله خودمان را داریم و این ادله را از کتب دیگران استخراج کردیم و استدلال می کنیم و به کلمات بزرگان علماء آنها استدلال می کنیم و یا احتجاج می کنیم.
از جمله ادله ما و دلایل قوی و معتبر ما حدیث معروف به حدیث ثقلین است. که این حدیث از حدود پنجاه صحابی از صحابه رسول الله (صلی الله علیه وآله وسلم) روایت شده است. ما می گوئیم پیغمبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) بدون وصیت از دنیا نرفتند. ما می‌گوئیم پیغمبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) وصایای متعددی کردند و از جمله آنها این حدیث شریف است.
اگر دیگران حرفی برای گفتن دارند بیان کنند اما اینکه پیغمبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) بدون وصیت از دنیا رفته باشند این تهمت است، این افتراء است، این بهتان است به پیغمبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم)
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته
از بیانات ارزشمند آیت ‌الله سید علی میلانی (مدظله العالی)

نوشتن دیدگاه