همه تسبيح بدستند به تسبيحاتش
همه تفسير بدستند پى آياتش
باطنش جاى خودش , ظاهر او هم سر است
ما تماما همه محويم, تماما ماتش
فاطمه عبد خدا هست ولى رب من است
کافرم گر نتوانم بکنم اثباتش
چه کسى ديده که از عرش کسى برگردد
زانهمه جلوه فقط سيب شود سوغاتش
ميرسيدند بهم تا که على و زهرا
روبرو ميشد؛ در اصل على با ذاتش
عابدان سر به بر اندر طمع روضه خلد
عاشقان جان به کف اندر طلب مرضاتش
دور تا دور قدش را وسط کوچه ى شهر
مي گرفتند ملائک پى تشريفاتش
آن نمازى که در آن صحبتى از فاطمه نيست
صاحبش را برساند به جهنم...آتش
حرم فاطمه با خاک نجف بايد ساخت
وقف زهراست نجف با همه ى ذراتش
در زدن يا نزدن فرق ندارد اينجا
نيست وابسته ى سائل کرم بالذاتش
مهر خانوم برايش به دو عالم کافى ست
هر که باشد پى جبران شدن مافاتش
آن فلانى و فلانى و فلانى سه بت اند
لعنت شيعه به "عزى" به "هبل" به "لات" ش
قاسم صرافان