در زمان خلافت ابوبكر، روزی یكی از دانشمندان یهودی پیش او آمد و پرسید: تو خلیفه پیامبر اسلام هستی؟
ابوبكر گفت: آری.
دانشمند یهودی: ما در تورات خواندهایم كه جانشینان پیامبران، از تمام پیروان او داناتر هستند، ممكن است شما بفرمائید كه خداوند در آسمان است یا در زمین؟
ابوبکر: خدا در آسمان است بر عرش.
دانشمند یهودی: بنابراین، زمین از خدا خالی است، و خداوند در یكجا هست، و در یكجا نیست؟
ابوبکر: این حرف افراد بی دین است «آدم دین دار اینطور حرف نمیزند» دور شو، وگرنه ترا خواهم كشت.
مرد یهودی با شگفتی از جای برخاست و در حالی كه اسلام را مسخره میكرد از پیش ابوبكر بازگشت. بین راه با حضرت امیرالمؤمنین امام علی (علیه السلام) برخورد كرد، امام به او فرمود: من فهمیدم كه تو از ابوبكر چه پرسیدی و او به تو چه پاسخی داد، ولی بدان كه ما معتقدیم كه خداوند مكان را بوجود آورده و بنابراین نمیتواند مكان داشته باشد، و برتر از آن است كه مكانی او را در خود جا دهد، ولی با این وصف، خدا همه جا هست بدون اینكه با چیزی تماس پیدا كند، یا در كنار چیزی واقع شود، از نظر علمی، به تمام مكانها احاطه دارد، و هیچیك از موجودات از تدبیر او خالی نیست.
اگر از كتابهای خودتان مطلبی را نقل كنم كه به درستی آنچه گفتم گواهی دهد، مسلمان میشوی؟
دانشمند یهودی: آری.
امام: در یكی از كتابهای مذهبی شما این مطلب نیست كه: موسی بن عمران(علیه السلام) روزی نشسته بود كه ناگاه فرشتهای از طرف مشرق آمد، موسی(علیه السلام) از او پرسید: ازكجا آمدی؟
فرشته: از پیش خدا.
فرشته دیگری از غرب آمد، موسی پرسید تو از كجا آمدی؟
گفت: از پیش خدا.
فرشته دیگری آمد، موسی(علیه السلام) پرسید: تو از كجا آمدی؟
پاسخ داد: از زمین هفتم و از پیش خدا.
موسی(علیه السلام) با دیدن این منظره با شگفتی گفت: پاك و منزّه است آن خدائی كه هیچ جا از او خالی نیست، و بجائی نزدیكتر از جای دیگر نمیباشد.
پس از نقل این داستان، دانشمند یهودی گفت: گواهی میدهم كه آنچه گفتی كاملاًً صحیح است، و تو به جانشینی پیامبرت سزاوارتری.
احتجاج طبرسی، جلد 2 ، صفحه 313
منبع : موعود