عطار نیشابوری در کتاب تذکرة الاولیاء نقل می‌کند که بایزید می‌گفت:
«سبحانی ما اعظم شأنی!!!» یعنی منزهم من چقدر مقامم والا است!!! (نعوذ بالله ادعای مقام خداوندی کرده). (تذکرة الاولياء، ص ١۲۷)
صوفیه برای توجیه این کفریات دست به حیله و دسیسه‌های زیادی زده اند تا جایی که سید حیدر آملی، عارف معروف، در کتاب أسرار شریعة و أطوار طریقة و أنوار حقیقة این سخن بایزید بسطامی را به پیامبر (صلی الله علیه و آله) نسبت داده است! و می‌گوید:
«و پیامبر (صلی الله علیه و آله) می‌فرماید: و هرکس من را ببیند پس خدای را دیده است، من منزهم چه شأن عظیمی دارم!». (أسرار شریعة و أطوار طریقة و أنوار حقیقة، ص۲۷۰)
حدیثی که حیدر آملی آورده جعلی است و نه تنها در منابع روایی وجود ندارد بلکه با عقاید مکتب اهل بیت (علیهم السلام) در تضاد است.
این صوفی با نسبت دادن این کفریات به رسول خدا صلی الله علیه و آله سعی در تبرئه بایزید دارد تا در صورت اعتراض دیگران با استفاده از این حدیث جعلی آنان را مخالف رسول خدا نشان داده و راه اعتراض را ببندد!!! البته غافل از اینکه بایزید مقام خود را از رسول خدا صلی الله علیه و آله هم بالاتر می‌‌دانست!!!
عطار نیشابوری باز در کتاب تذکرة الاولیاء نقل می‌کند که:
«بایزید را گفتند: روز قیامت که می‌شود مردم در زیر لوای محمد (صلی الله علیه و آله) خواهند بود؟ گفت به خدا قسم لوای من از لوای محمد بزرگ‌تر است و پیغمبران و خلایق تحت لوای من خواهند بود!!!». (تذکرة الاولياء، ص۱۶۰)
و جالب است بدانید عطار همه این چیزها را در منقب و تمجید بایزید نقل کرده است!!!
رسول اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند: هر کس سخنی را که نگفته‌ام به من نسبت دهد، حتما در قعر جهنم جای خواهد گرفت. (ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ص۳۱۶)