و کلمتک التامه فی ارضک...

عیسی علیه‌ السلام به جایی رسید که به اذن خدا مردگان را زنده می‌کرد، نابینای مادر زاد را بینا می‌کرد، خَلق پرندگان می‌کرد.
عیسی علیه‌ السلام به اینجا رسیده که کلمه‌ی خدا شده: يَا مَرْيَمُ إِنَّ اللَّهَ يُبَشِّرُكِ بِكَلِمَةٍ مِنْهُ اسْمُهُ الْمَسِيحُ عِيسَى ابْنُ مَرْيَم.(1)
حالا از اینجا به بالا دیگر جای عیسی نیست، از این مقام به بعد می‌شود « تامه»: و کلمتک التامه فی ارضک(2)؛ کلمه‌ی تامه حجت بن الحسن علیهماالسلام است.
حال تمامیت کلمه به چیست؟
وَتَمَّتْ كَلِمَتُ رَبِّكَ صِدْقًا وَ عَدْلًا لَا مُبَدِّلَ لِكَلِمَاتِهِ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ.(3)
تمامیت کلمه به دو چیز است:
یکی به منتهای صدق که حد نهایی حکمت نظری است؛
دیگر به منتهای عدل که حد نهایی حکمت عمَلی است.
وقتی به آخرین نقطه‌ی صدق رسید که انکشاف تمام حقایق وجود، بر آن قلب قدیس است و وقتی به نقطه‌ی نهایی عدل رسید، آن‌وقت می‌شود کلمه‌ی تامه و این کلمه‌ی تامه، همان مولود امشب (نیمه‌ی شعبان) است.

پی نوشت :
۱. یاد کن هنگامی را که فرشتگان گفتند: ای مریم خداوند تو را به کلمه‌ای از جانب خود که نامش مسیح عیسی بن مریم است مژده می‌دهد. (سوره آل عمران/۴۵)
۲. فرازی از دعای بعد از زیارت آل یاسین
۳. و سخن پروردگارت به راستى و عدل سرانجام گرفته است و هيچ تغيير دهنده‏‌اى براى كلمات او نيست و او شنواى داناست. (انعام/۱۱۵)

برگرفته از بیانات آیت الله العظمی وحید خراسانی
۲۶ دی ماه ۱۳۷۳