مخبر کمیسیون حقوقی مجلس:
شواهد حکایت از آن دارد که ازدواج موقت از نظر فرهنگی در جامعه ما جا نیفتاده علیرغم این که وجود دارد و اتفاق می‌افتد.
به گزارش شیعه آنلاین به نقل از شفاف، مخبر کمیسیون حقوقی و قضای مجلس گفت: ما در خصوص ازدواج موقت از نظر شکلی مقررات نداریم، اما از لحاظ ماهیتی در قانون مدنی تمهیداتی اندیشیده شده است به گونه‌ای که عقد نکاح دو قسم است دایم و موقت و این موضوع حتی به عقدنامه‌ها نیز راه یافته است.
امین حسین رحیمی افزود: ما در لایحه حمایت از خانواده در صدد تدوین مقرراتی برای ازدواج موقت هستیم اما شواهد حکایت از آن دارد که ازدواج موقت از نظر فرهنگی در جامعه ما جا نیفتاده علیرغم این که وجود دارد و اتفاق می‌افتد. ازدواج موقت از نظر شکلی قانونمند خواهد شد.
رحیمی درباره طرح خانواده‌های نیمه مستقل که سازمان ملی جوانان، دنبال آن است،اظهار داشت: ازدواج زمانی در جامعه افزایش می‌یابد که زیرساخت‌های آن از قبیل اشتغال، مسکن و غیره فراهم شده باشد در غیر این صورت در مرحله شعار باقی می‌ماند، درگذشته خانواده‌ها به واسطه داشتن مسکن بزرگتر می‌توانستند پسر یا دخترشان را با این روند تحمل کنند اما اکنون آپارتمان‌های 50، 60 متری اجازه چنین طرح‌های شعارگونه‌ای را نمی‌دهد.
مخبر کمیسیون قضایی درپاسخ به این توضیح که«بنابراین به بالا رفتن سن ازدواج در جامعه، ما هم از پاسخگویی به مسایل جنسی جوانان درمانده‌ایم»گفت: ازدواج موقت در تشیع برای چنین روزهایی توصیه شده است، اما فرهنگ آن در جامعه ما وجود ندارد. شما ملاحظه می‌کنید که برخی دختر و پسرها با هم دوستی غیرمشروع دارند وقتی به آنها می‌گویید این دوستی را به ازدواج موقت تبدیل کنید موضع می‌گیرند، راه‌حل اساسی پاسخگویی به مسایل جنسی در جامعه ازدواج دایم است، اگر زیرساخت‌ها فراهم نبود باید سراغ ازدواج موقت رفت در غیر این صورت راه‌حل شرعی دیگری وجود ندارد.
وی که با هفته نامه«امید جوان» گفت وگو کرده، ادامه داد: شرع مقدس می‌گوید باید تمهیداتی فراهم شود که زن پس از بیوه یا مطلقه شدن از نظر مالی تأمین شود، تجربه نشان داده برخی زنان بعد از طلاق آواره و بی‌پناه می‌شوند و حتی ممکن است به فساد کشیده شوند، در اینجا باید حاکمیت و دولت تدبیر کنند و برای کسانی که بعد از طلاق، حمایت و پشتیبانی ندارند، سرپرستی نمایند. پرونده‌های قضایی می‌گوید آنهایی که در دام فساد و تباهی افتاده‌اند کسانی بوده‌اند که پس از بیوه یا مطلقه شدن، دچار فقر شده‌اند و نیاز، آنان را به سوی کارهای خلاف کشانده است.
