امام علی (علیه السلام) فرمود:
اکل ما یسقط من الخوان یزید فی الرزق.(71)
خوردن غذایی که از سفره بر زمین می ریزد، روزی را زیاد می کند.
محمد بن ولید می گوید:
اکلت بین یدی ابی جعفر الثانی (علیه السلام) حتی اذا فرعت ورفآع الخوان، ذهب الغلام یرفع ما وقع من فتات الطعام، فقال له: ماکن فی الصحرا فدعه ولو فخذ شاه، و ما کان فی البیت فتتبعه و القطه.(72)
در کنار امام جواد (علیه السلام) غذا می خوردم، تا اینکه از غذا خوردن دست کشیدم و سفره برچیده شد. غلامم رفت تا خرده های غذا را که بر روی زمین ریخته شده بود بردارد، که آن حضرت به او فرمود: آنچه در بیابان افتاده را رها کن، اگر چه ران گوسفندی باشد و آنچه را که در خانه افتاده پیدا کن و بخور.
به نظر می رسد توصیه به رها کردن و نخوردن آن مقدار از غذا که در بیابان ریخته شده است به خاطر آن است که روزی حیوانات است؛ از این رو، برنداشتن و رها کردن آن بهتر از برداشتن و خوردنش خواهد بود. البته لازم به ذکر است این سفارش، مربوط به زمانی است که باقی گذاشتن آن بر روی زمین، باعث بی احترامی و لگدمال شدن آن توسط رهگذران نشود که در این صورت، کنار گذاشتن آن از محل عبور انسانها، می تواند هر دو جنبه را در خود دارا باشد؛ یعنی هم روزی جانوران حفظ شده، و هم از بی احترامی به نعمتهای الهی جلوگیری شود. اما برداشتن آنچه در داخل خانه ریخته شده، برای جلوگیری از لگدمال شدن در زیر پا و ممانعت از جمع شدن حشرات و مورچه یا جانوران موذی و محافظت از بهداشت خانه توصیه شده و امری ضروری به نظر می رسد.

نوشتن دیدگاه