به خاطر داشته باشید: معرفت به تمام زبان‌ها و لغت‌ها از نشانه‌ها و علائم شناخت امام است.

شیخ صدوق و علامه مجلسی (رضوان الله علیهما) با سند صحیح نقل می‌کنند:
حَدَّثَنَا أَبِي رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ قَالَ حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ الْبَرْقِيُّ قَالَ‏ حَدَّثَنَا أَبُو هَاشِمٍ دَاوُدُ بْنُ الْقَاسِمِ الْجَعْفَرِيُّ قَالَ: كُنْتُ أَتَغَدَّى مَعَ أَبِي الْحَسَنِ ع فَيَدْعُو بَعْضَ غِلْمَانِهِ بِالصَّقْلَبِيَّةِ وَ الْفَارِسِيَّةِ وَ رُبَّمَا بَعَثْتُ غُلَامِي هَذَا بِشَيْ‏ءٍ مِنَ الْفَارِسِيَّةِ فَيُعَلِّمُهُ وَ رُبَّمَا كَانَ يَنْغَلِقُ‏ لْكَلَامُ عَلَى غُلَامِهِ بِالْفَارِسِيَّةِ فَيَفْتَحُ هُوَ عَلَى غُلَامِهِ

پدرم به سند مذكور در متن از داود بن قاسم جعفرى روایت كرد كه گفت:
من با حضرت امام رضا (علیه السّلام) هم غذا می‌شدم، گاهى به زبان صقلبی و فارسی بعضی از غلامان خود را می‌خواند، و بسا میشد كه من غلام خود را براى كارى نزد آن حضرت می‌فرستادم و با زبان فارسى تکلم می‌كرد، و حضرت می دانست، و بعضی اوقات فهم كلام عجمی بر غلامش گران می‌آمد و ایشان خود براى غلام توضیح می‌داد.

منابع :
بحار الانوار، ج ۴۹، ص ۸۷
عيون اخبار الرضا عليه السّلام، ج ۲، ص ۲۲۸

**********************

احمد بصری (یمانی دروغین) حتی در تکلم به زبان فصیح عربی ناتوان است، چه برسد به سایر زبانها.