یکی دیگر از آثار پرخوری و شکم بارگی قساوت قلب و هواپرستی است.
کسی که اختیار شکم خود را نداشته و بی اختیار آنقدر می خورد تا جایی برای نفس کشیدن هم باقی نماند قلب خود را از دریافت نفحات رحمانی محروم کرده به قساوت قلب و سنگدلی مبتلا می شود.
امام صادق (علیه السلام) می فرماید:
لیس شی ء اضر علی قلب المومن من کثره الاکل، و هی مورثه لشیئین: قسوه القلب و هیجان الشهوه.(137)
برای قلب مومن، ضرر هیچ چیزی از پرخوری نیست که دو چیز به دنبال دارد: قساوت قلب و تحریک شهوت.
پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) نیز فرموده است:
لا تمیتوا القلوب بکثره الطعام و الشراب، فان القلوب تموت کالزروع اذا کثر علیه الماء.(138)
قلبها را با بسیار خوردن و آشامیدن نمیرانید؛ زیرا قلبها؛ می میرند همانند کشتزاری که چون آب زیادی به آن داده شود (می میرد).

نوشتن دیدگاه