111. فلما رأوه زلفه سیت وجوه الذین کفروا وقیل هذا الذی کنتم به تدعون
هنگامی که او را از نزدیک می بینند، صورت کافران زشت و سیاه می گردد و به آنان گفته می شود: این همان چیزی است که شما مدعی بوید (خود را امیرالمؤمنین می پنداشتید و حال آن که این لقب، مصوص علی بن ابی طالب است).
حسکانی به اسانید صحیحه خود از شریک، از اعمش روایت کرده که گفت: زمانی که منکران ولایت دیدند آن چه برای حضرت علی بن ابی طالب (علیه السلام) است از مقامات نزد خدا، سیاه شود از غایت حقد و حسد چهره کسانی که به ولایت آن حضرت کافر شدند.(349)
و از حضرت ابی جعفر، امام باقر (علیه السلام) روایت شده است:
هنگامی که دیدند مکان علی را پیش پیامبر، سیاه شود چهره کسانی که کافر شدند؛ یعنی افرادی که تکذیب کردند فضل علی را.(350)
صاحب تفسیر البرهان نیز با استناد به چند روایت، این آیه را در شأن و منزلت امام علی (علیه السلام) بر شمرده است.(351

349) شواهد التنزیل، ج 2، ص 353 - 354، ح 997، 998.
350) ترجمه تفسیرمجمع البیان، ج 25، ص 196؛ نیز ر.ک: تفسیر منهج الصادقین، ج 9، ص 363؛ تفسیر جامع، ج 7، ص 208؛ تفسیر اطیب البیان، ج 13، ص 115؛ تفسیر نور الثقلین، ج 5، ص 384.
351) تفسیر برهان، ج 5، ص 364.