118. وما جعلنا أصحاب النار الا ملائکه وما جعلنا عدتهم الا فتنه للذین کفروا لیستیقن الذین أوتوا الکتاب ویزداد الذین آمنوا ایماناً ولا یرتاب الذین أوتوا الکتاب والمؤمنون ولیقول الذین فی قلوبهم مرض والکافرون ماذا أراد الله بهذا مثلاً کذلک یضل الله من یشاء ویهدی من یشآء و ما یعلم جنود ربک الا هو وما هی الا ذکری للبشر
مأموران دوزخ را فقط فرشتگان (عذاب) قرار دادیم، و تعداد آن ها را جز برای آزمایش کافران، معین نکردیم تا اهل کتاب (یهود و نصارا) یقین پیدا کنند و بر ایمان مؤمنان بیفزاید، و اهل کتاب و مؤمنان (در حقانیت این کتاب آسمانی) تردید به خود راه ندهد و بیمار دلان و کافران بگویند: خدا از این توصیف چه منظوری دارد؟ (آری) این گونه خداوند، هر کس را بخواهد، گمراه می سازد و هر کس را بخواهد، هدایت می کند. و لشکریان پروردگارت را جز او کسی نمی داند، و این جز هشدار و تذکری برای انسان ها نیست.
صاحب تفسیر البرهان از محمد بن یعقوب، از علی بن محمد به سند خود، از محمد بن فضیل، از امام ابوالحسن (علیه السلام) چنین روایت کرده است:
پرسیدم: لیستیقن الذین أوتوا الکتاب به چه معنا است؟
فرمود: یقین کنند که خدا و رسولش و وصی او برحقند.
پرسیدم: ویزداد الذین آمنوا ایماناً؟
فرمود: ایمان خود را به ولایت وصی افزون کنند.
گفتم: ولا یرتاب الذین أوتوا الکتاب والمؤمنین؟
فرمود: به ولایت علی.
گفتم: آن تردید چیست؟ ولا یرتاب...
فرمود: تردید در ولایت.
گفتم: وما هی الا ذکری للبشر
فرمود: بلی، ولایت علی.(369)

369) تفسیر برهان، ج 4، ص 402.