132. در آیه اول، خدا را با صفت برتر توصیف کرده است و به تسبیح او، که آفریدگار و مدبر جهان است، فرمان داده است.
در این سوره، حیات برتر و جاودانه آخرت، و فلاح در سایه تزکیه و ذکر و نماز مطرح شده، و همه در رابطه با توحید الهی است. پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) این سوره را دوست داشت و در نماز جمعه و عید فطر و قربان، آن را می خواند و ذکر سجده را از آیه اول این سوره، الهام گرفته است. این سوره، بعد از سوره تکویر و در اوایل بعثت، در مکه نازل شده و نوزده آیه دارد.(401)
در معرفی این سوره، گذشت که یکی از رمزها و رازهای رسیدن به حیات برتر و جاودانه آخرت - که در این سوره مطرح شده - ذکر است.
یکی از مصداق های ذکر، یاد علی (علیه السلام) است؛ چنان که در پاره ای از روایات، به عنوان فضیلت آن امام همام آمده است؛ از جمله در این دو روایت از رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم).
1. ذکر علی عباده(402)
یاد کرد علی عبادت است.
2. زینوا مجالسکم بذکر علی أبی طالب.(403)
مجالس خود را به یاد کردن از علی بن ابی طالب زینت بخشید

401) آشنایی با سوره ها، ص 90 - 91.
402) مناقب ابن مغازلی، ص 206؛ مناقب خوارزمی، ص 261.
403) بحارالانوار، ج 38، ص 199