فضایل بی شمار حضرت وصی (علیه السلام) را توان شمارش نیست؛ چون کلمة الله، پایان ناپذیر است و علی (علیه السلام) خود مصداق کلمه الله هی العلیا است(545) و نص قرآن کریم است که: قل لو کان البحر مداداً لکلمات ربی لنفد البحر قبل أن تنفد کلمات ربی ولو جئنا بمثله مدداً(546)؛ بگو: اگر دریاها برای نگاشتن کلمات پروردگارم مرکب شود، دریاها پایان می گیرد پیش از آن که کلمات پروردگارم پایان یابد، هر چند همانند آن (دریاها) را کمک آن قرار دهیم.
و از این رو است ای امام همام! که:
کتاب فضل تو را آب بحر کافی نیست - که تر کنی سر انگشت و صفحه بشماری
و بدین گونه به پایان آمد این دفتر؛ اما حکایت فضل تو هم چنان باقی است.
ای برتر از سلیمان نبی! این نگارش را هم چون پای ملخی هدیه به آستانت بپذیر که ان الهدایا علی مقدار مهدیها گر چه:
همی شرم دارم که پای ملخ را - سوی بارگاه سلیمان فرستم
اما چه توان که رسم موران باشد - پای ملخی سوی سلیمان بردن
عیبم مکن و بدارم معذور - پای ملخی است تحفه مور
صلی الله علیک 

545) در برخی روایات، از امام علی (علیه السلام) به کلمه الله و از دیگر ائمه (علیهم السلام) به کلمات الله تعبیر شده است؛ مانند این مضمون: ماییم کلمات پروردگار که فضایل ما رانمی توان شماره کرد. ر.ک: سفینه البحار، ج 2، ص 494؛ بحارالانوار، ج 24، ص 174.
546) کهف (18) آیه 109.