اثرات درمانی حمام در آب های غنی از مواد معدنی، از دیرباز شناخته شده است. در یونان باستان، هرودوت و بقراط از قدرت درمانی خوابیدن در چشمه های آب گرم طبیعی خبر دادند. امروزه شستشوی بدن با آب معدنی را با نام بالنئوتراپی می شناسند و این روش درمانی، بسیار رایج است. از لحاظ پزشکی، ثابت شده است که ترکیب منیزیم سولفات که با نام نمک فرنگی شناخته شده است،
برای تسکین درد ماهیچه ای و بهبود سریع تر جراحت ها مفید است. در ژاپن نیز قرن هاست که از خواص چشمه های آب گرم برای رفع مشکلاتی همچون آکنه و چین و چروک استفاده می شود. امروزه نیز پايگاه های اطلاع رسانی طب مکمل و جايگزين از درمان جلدی منیزیم سخن می گویند؛ از آنجاییکه منیزیم از طریق پوست جذب و وارد سلول ها می شود، حمام با منیزیم کلرید گرفته شده از آب دریا تأثیرات مثبتی بر سلامت می گذارد و حتی تأثیر آن از داروهای خوراکی بیشتر است. تأثیر مثبت منیزیم سولفات بر کاهش فشار خون، امری اثبات شده است.
با این حال نگرش بیشتر افراد نسبت به نمک، منفی است زیرا مصرف بیش از اندازه نمک موجب کم آبی بدن و احساس تشنگی و نفخ می شود و برنامه های غذایی پر سدیم خطرات بلند مدتی برای سلامت انسان دارند. بنابراین زمانی که صحبت از آب رسانی و رطوبت می شود، کمتر کسی به فکر نمک می افتد. با این حال، برخی از انواع نمک توانایی خاصی در جذب و نگهداری آب دارند که آنها را به ماده ای ارزشمند و مرطوب کننده تبدیل کرده است. سدیم هیالورونیک که نوعی اسید هیالورونیک است که در بسیاری از کرم های صورت استفاده می شود، در واقع یک نمک است. سدیم هیالورونیک ماده بسیار چسبناکی است که توانایی پوست برای نگهداری آب را افزایش می دهد، بنابراین دارای یک خاصیت چاق کنندگی تقریباً ناگهانی است. این خاصیت نمک به ترکیب آن بستگی دارد. ترکیب اصلی نمک معمولی، سدیم کلرید است که بسیار رطوبت زدا است اما نمک های معدنی همچون نمک دریچه ارومیه، سرشار از منیزیم و کلسیم هستند که توانایی پوست برای نگهداری آب را افزایش می دهند و به این ترتیب، آب رسانی را بهبود می بخشند. در واقع، دانشمندان این مواد معدنی و همچنین روی، پتاسیم و دیگر عناصر موجود در نمک تصفیه نشده را به عنوان «مرطوب کننده های طبیعی» معرفی می کنند که آب موجود در پوست را متعادل می سازند. زمانی که در یک حمام بدون نمک می نشینید، پوست شما چروک می شود اما در آب دارای نمک، چنین اتفاقی نمی افتد زیرا نمک محیط متعادلی را برای پوست ایجاد می کند که پوست در آن رطوبت خود را از دست نمی دهد.
مطالعات دانشمندان در مورد تأثیر نمک دریا بر روی پوست نشان می دهد که ترکیبات مواد معدنی، متابولیسم سلولی (میزان تبدیل مواد غذایی به انرژی و همچنین سرعت جایگزین کردن سلول های مرده با سلول های نو) را بهتر می کند، جریان خون را افزایش می دهد و حتی از پوست در برابر اشعه های فرابنفش محافظت می کند. دانشمندان دریافتند که خاصیت اوسمزی نمک است که به حفظ رطوبت پوست کمک می کند. مواد معدنی موجود در دریاچه ارومیه می توانند آب را جذب و حفظ کنند بنابراین زمانی که روی پوست قرار بگیرند، همانند یک پمپ عمل می کنند و رطوبت و مواد غذایی را از سطوح زیرین پوست به زیر سطح پوست خارجی می آورند
برخی تحقیقات دیگر نیز نشان می دهند که این مواد معدنی زبری و التهاب پوست را کاهش و سلامت کلی پوست را افزایش می دهند.
بیشتر مرطوب کننده ها از موادی که خاصیت انسدادی دارند و از تبخیر آب پوست جلوگیری می کنند و همچنین از هیومکتانت ها تشکیل شده اند که رطوبت را جذب می کنند و موجب نرمی پوست می شوند. اضافه کردن نمک معدنی به این ترکیبات می تواند از پیری پوست جلوگیری کند. پیری پوست به معنای کاهش توانایی پوست در حفظ آب و در نتیجه، کاهش سرعت متابولیسم سلولی است. «منیزیم، کلسیم، سدیم و پتاسیم برای ارتباط مناسب سلول ها با هم، ضروری هستند. بنابراین تغذیه پوست با مواد معدنی می تواند فرآیند پیام رسانی سلولی را احیا کند و پیری پوست را به تأخیر بیاندازد.» زمانی که تعادل مواد معدنی پوست به هم می خورد، علائمی همچون خشکی، زبری و کدری پوست نمایان می شوند. مرطوب کننده های حاوی نمک از نمونه های قدیمی آنها بهتر هستند زیرا در جذب و حفظ رطوبت، کارآمدتر می باشند.
خاصیت دیگر نمک که به زیبایی پوست کمک می کند، لایه برداری آن است. نمک می تواند به سرعت، سطح پوست را از سلول های مرده پاک کند. نمک این کار را به آرامی انجام می دهد و پوست را نرم تر می کند و توانایی آن برای جذب رطوبت و مواد غذایی را بیشتر می کند. زمانی که نمک با آب گرم ترکیب می شود، تأثیرگذاری بیشتری خواهد داشت زیرا آب گرم جریان خون را بیشتر می کند. افزایش جریان خون یکی از بهترین راه ها برای حفظ جوانی، انرژی و سلامت پوست است زیرا رطوبت و مواد غذایی را وارد پوست می کند.
منبع : باغ دارو
