الباب الثالث زیارة قبر رسول الله ص و الدعاء عنده 

حدیث اوّل:
1 حَدَّثَنِی أَبِی وَ مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ أَبَانٍ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ سَعِیدٍ عَنْ فَضَالَةَ بْنِ أَیُّوبَ وَ الْحُسَیْنِ عَنْ صَفْوَانَ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ جَمِیعاً عَنْ مُعَاوِیَةَ بْنِ عَمَّارٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ إِذَا دَخَلْتَ الْمَدِینَةَ فَاغْتَسِلْ قَبْلَ أَنْ تَدْخُلَهَا أَوْ حِینَ تُرِیدُ أَنْ تَدْخُلَهَا- ثُمَّ تَأْتِی قَبْرَ النَّبِیِّ ص فَتُسَلِّمُ عَلَی رَسُولِ اللَّهِ ص ثُمَّ تَقُومُ عِنْدَ الْأُسْطُوَانَةِ الْمُقَدَّمَةِ عَنْ جَانِبِ الْقَبْرِ الْأَیْمَنِ عِنْدَ رَأْسِ الْقَبْرِ وَ أَنْتَ مُسْتَقْبِلُ الْقِبْلَةِ وَ مَنْکِبُکَ الْأَیْسَرُ إِلَی جَانِبِ الْقَبْرِ وَ مَنْکِبُکَ الْأَیْمَنُ مِمَّا یَلِی الْمِنْبَرَ فَإِنَّهُ مَوْضِعُ رَأْسِ النَّبِیِّ ص وَ تَقُولُ- أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِیکَ لَهُ وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ وَ أَشْهَدُ أَنَّکَ رَسُولُ اللَّهِ وَ أَنَّکَ مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ وَ أَشْهَدُ أَنَّکَ قَدْ بَلَّغْتَ رِسَالاتِ رَبِّکَ وَ نَصَحْتَ لِأُمَّتِکَ وَ جَاهَدْتَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَ عَبَدْتَ اللَّهَ حَتَّی أَتَاکَ الْیَقِینُ بِالْحِکْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَ أَدَّیْتَ الَّذِی عَلَیْکَ مِنَ الْحَقِّ وَ أَنَّکَ قَدْ رَؤُفْتَ بِالْمُؤْمِنِینَ وَ غَلُظْتَ عَلَی الْکَافِرِینَ فَبَلَغَ اللَّهُ بِکَ أَفْضَلَ شَرَفِ مَحَلِّ الْمُکَرَّمِینَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی اسْتَنْقَذَنَا بِکَ مِنَ الشِّرْکِ وَ الضَّلَالَةِ- اللَّهُمَّ اجْعَلْ صَلَوَاتِکَ وَ صَلَوَاتِ مَلَائِکَتِکَ الْمُقَرَّبِینَ وَ عِبَادِکَ الصَّالِحِینَ وَ أَنْبِیَائِکَ الْمُرْسَلِینَ وَ أَهْلِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرَضِینَ وَ مَنْ سَبَّحَ لِرَبِّ الْعَالَمِینَ مِنَ الْأَوَّلِینَ وَ الآْخِرِینَ عَلَی مُحَمَّدٍ عَبْدِکَ وَ رَسُولِکَ وَ نَبِیِّکَ وَ أَمِینِکَ وَ نَجِیِّکَ [نَجِیبِکَ ]وَ حَبِیبِکَ وَ صَفِیِّکَ وَ صَفْوَتِکَ وَ خَاصَّتِکَ وَ خِیَرَتِکَ مِنْ خَلْقِکَ اللَّهُمَّ وَ أَعْطِهِ الدَّرَجَةَ وَ الْوَسِیلَةَ مِنَ الْجَنَّةِ وَ ابْعَثْهُ مَقَاماً فی مسجد رسول الله ص و ثواب ذلک نَبِیَّکَ مُسْتَغْفِراً تَائِباً مِنْ ذُنُوبِی- وَ إِنِّی أَتَوَجَّهُ إِلَیْکَ بِنَبِیِّکَ نَبِیِّ الرَّحْمَةِ مُحَمَّدٍ ص یَا مُحَمَّدُ إِنِّی أَتَوَجَّهُ إِلَی اللَّهِ رَبِّی وَ رَبِّکَ بِکَ لِیَغْفِرَ لِی ذُنُوبِی وَ إِنْ کَانَتْ لَکَ حَاجَةٌ- فَاجْعَلْ قَبْرَ النَّبِیِّ ص خَلْفَ کَتِفَیْکَ وَ اسْتَقْبِلِ الْقِبْلَةَ وَ ارْفَعْ یَدَیْکَ [یَدَکَ ]وَ اسْأَلْ حَاجَتَکَ فَإِنَّکَ أَحْرَی أَنْ تُقْضَی إِنْ شَاءَ اللَّهُ
ترجمه:
پدرم و محمد بن الحسن، از حسین بن حسن بن ابان، از حسین بن سعید، از فضالة بن ایّوب و حسین از صفوان و ابن أبی عمیر جمیعا از معاویة بن عمّار، از حضرت ابی عبد اللَّه علیه السّلام نقل کرده اند آن جناب فرمودند:
هنگامی که به مدینه وارد شدی پیش از ورود یا وقتی اراده ورود کردی غسل کن و پس از آن نزد قبر رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم برو و بر آن جناب سلام کن سپس نزدیک ستونی که از جانب راست قبر جلو قرار گرفته برو و بالای سر قبر در حالی که رو به قبله قرار گرفته ای و شانه چپ تو به جانب قبر و شانه راستت بطرف منبر می باشد بایست که آنجا مکان سر مبارک رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم است و بگو: اشهد ان لا اله الّا اللَّه وحده لا شریک له: شهادت می دهم خدائی نیست مگر خداوند متعال که تنها بوده و انباز و شریکی ندارد.
و أشهد انّ محمّدا عبده و رسوله: و شهادت می دهم حضرت محمّد صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم بنده و فرستاده او است.
و أشهد انّک رسول اللَّه و أنّک محمد بن عبد اللَّه: و شهادت می دهم تو فرستاده خدا هستی و تو جناب محمّد بن عبد اللَّه می باشی.
و اشهد انّک قد بلغت رسالات ربّک: و شهادت می دهم تو رساندی پیام های پروردگارت را.
و نصحت لامّتک: و امّت خود را پند و اندرز دادی.
وَ جاهَدَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ: و در راه خدا جهاد نمودی.
و عبدت اللَّه حتّی أتاک الیقین: و پرستیدی حق تعالی را تا هنگامی که موت تو را دریافت.
بِالْحِکْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ: امّت خود را با حکمت و اندرزهای پسندیده نصیحت نمودی.
و ادّیت الّذی علیک من الحق: و حقّی که بر عهده داشتی اداء نمودی.
و انّک قد رأفت بالمؤمنین و غلظت علی الکافرین: و شهادت می دهم که نسبت به اهل ایمان رئوف و مهربان، و بر اهل کفر غلیظ و خشن بودی.
فبلغ اللَّه بک افضل شرف محلّ المکرّمین: پس خداوند رساند تو را به بالاترین مرتبه اهل اکرام.
الحمد للَّه الّذی استنقذنا بک من الشرک و الضّلالة: حمد و ستایش می کنیم خدائی را که بوسیله تو ما را از شرک و گمراهی رهانید. اللّهمّ اجعل صلواتک و صلوات ملائکتک المرقبین و عبادک الصّالحین و انبیائک المرسلین و اهل السّموات و الارضین و من سبّح لربّ العالمین من الاوّلین و الآخرین: خداوندا درود خود و فرشتگان مقرّبت و بندگان شایسته ات و پیامبران فرستاده ات و نیز درود اهل آسمان ها و زمین و موجودات قدیم و جدیدی که پروردگار عالم را تسبیح و تنزیه نموده اند را قرار بده ... علی محمّد عبدک و رسولک و نبیّک و امینک و نجیبک و حبیبک و صفیّک و صفوتک و خاصّتک و خیرتک من خلقک: بر حضرت محمّد صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم که بنده و فرستاده و پیامبر و امین و نیکو نژاد و محبوب و خالص و برگزیده شده و اختصاص داده شده و انتخاب شده تو از میان مخلوقاتت می باشد.
اللّهم و اعطه الدّرجة و الوسیلة من الجنة و ابعثه مقاما محمودا یغبطه به الاوّلون و الآخرون: خداوندا مقام و منزلت در بهشت به آن حضرت اعطاء بفرما و بر انگیز آن جناب را در حالی که مقام و درجه ای پسندیده داشته به طوری که خلق اولین و آخرین غبطه آن را بخورند.
اللّهم انّک قلت وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جاؤُکَ فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّاباً رَحِیماً: خداوندا خودت در قرآن فرموده ای:
اگر گروه گنه کاران بواسطه گناه بر خود ستم کنند و سپس نزد تو آیند (ای پیامبر) پس بواسطه تو از خدا طلب آمرزش کنند و تو از خدا طلب مغفرت کنی البته خواهند دید که خداوند توبه ایشان را پذیرفته و به آنها ترحم می نماید.
و انّی اتیت نبیّک مستغفرا تائبا من ذنوبی: و من در حالی که طلب آمرزش کرده و از گناهانم توبه می کنم به پیامبرت پناهنده شده ام.
و انّی اتوجّه الیک بنبیّک نبیّ الرّحمة محمّد صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم: و من به توسّط پیامبرت آن پیامبر رحمت یعنی حضرت محمّد صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم به تو روی می آورم.
یا محمد انّی اتوجّه الی اللَّه ربّی و ربّک لیغفر لی ذنوبی: ای محمّد صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم من به خدا متوجه شده و روی می آورم همان خدای من و تو تا گناهانم را ببخشد.
و اگر حاجت داری قبر مطهّر را پشت سر قرار بده و رو به قبله بایست و دو دستت را بلند نما و سپس حاجتت را از خدا بخواه که ان شاء اللَّه مستجاب خواهد شد.
حدیث دوّم:
2 حَدَّثَنِی جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ إِبْرَاهِیمَ الْمُوسَوِیُّ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ نَهِیکٍ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ مُعَاوِیَةَ بْنِ عَمَّارٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع إِذَا فَرَغْتَ مِنَ الدُّعَاءِ عِنْدَ الْقَبْرِ فَأْتِ الْمِنْبَرَ وَ امْسَحْهُ بِیَدِکَ وَ خُذْ بِرُمَّانَتَیْهِ وَ هُمَا السُّفْلَاوَانِ- وَ امْسَحْ وَجْهَکَ وَ عَیْنَیْکَ بِهِ فَإِنَّهُ یُقَالُ إِنَّهُ شِفَاءٌ لِلْعَیْنِ وَ قُمْ عِنْدَهُ فَاحْمَدِ اللَّهَ وَ أَثْنِ عَلَیْهِ وَ سَلْ حَاجَتَکَ فَإِنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص قَالَ مَا بَیْنَ مِنْبَرِی وَ قَبْرِی [بَیْتِی ]رَوْضَةٌ مِنْ رِیَاضِ الْجَنَّةِ وَ إِنَّ مِنْبَرِی عَلَی تُرْعَةٍ مِنْ تُرَعِ الْجَنَّةِ وَ قَوَائِمُ الْمِنْبَرِ رُتَبٌ فِی الْجَنَّةِ وَ التُّرْعَةُ هِیَ الْبَابُ الصَّغِیرُ ثُمَّ تَأْتِی مَقَامَ النَّبِیِّ ص فَصَلِّ فِیهِ مَا بَدَا لَکَ فَإِذَا دَخَلْتَ الْمَسْجِدَ فَصَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ إِذَا خَرَجْتَ فَافْعَلْ ذَلِکَ وَ أَکْثِرْ مِنَ الصَّلَاةِ فِی مَسْجِدِ النَّبِیِّ ص
ترجمه:
جعفر بن محمّد بن ابراهیم موسوی، از عبد اللَّه بن نهیک، از ابن ابی عمیر، از معاویة بن عمّار نقل نموده، وی می گوید:
حضرت ابو عبد اللَّه علیه السّلام فرمودند:
هر گاه از خواندن دعاء سر قبر فارغ شدی نزدیک منبر برو و دو قبّه پائین آن را بگیر و صورت و دیده گانت را به منبر مسح نما زیرا موجب شفاء چشمان می باشد و نزد منبر بایست و خدا را حمد نما و ثناء بگو و سپس حاجت خود را بخواه چه آنکه رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم فرمودند:
بین منبر و قبر من بستانی است از بساتین بهشت و منبر من روی دربی از درب های بهشت قرار گرفته و چهار پایه اش در بهشت نهاده شده است.
کلمه «ترعه» به ضم «تاء» و سکون راء و فتح عین، که در حدیث آمده یعنی درب کوچک سپس به مقام نبیّ صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم برو و هر چه خواستی در آنجا نماز بخوان و هنگامی که به مسجد داخل شدی بر محمّد و آل محمّد صلوات فرست چنان که هنگام خروج از آن نیز به آن مبادرت نما و توجّه داشته باش که در مسجد رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم بسیار نماز بخوان.
حدیث سوّم:
3 حَدَّثَنِی أَبُو عَبْدِ الرَّحْمَنِ مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ الْحَسَنِ الْعَسْکَرِیُّ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ مَهْزِیَارَ عَنْ أَبِیهِ عَلِیِّ بْنِ مَهْزِیَارَ عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ عُمَرَ بْنِ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ عَنْ عَلِیِّ بْنِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَخِیهِ أَبِی الْحَسَنِ مُوسَی بْنِ جَعْفَرٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ جَدِّهِ ع قَالَ کَانَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ ع یَقِفُ عَلَی قَبْرِ النَّبِیِّ ص وَ یُسَلِّمُ وَ یَشْهَدُ لَهُ بِالْبَلَاغِ وَ یَدْعُو بِمَا حَضَرَهُ ثُمَّ یُسْنِدُ ظَهْرَهُ إِلَی قَبْرِ النَّبِیِّ ص إِلَی الْمَرْمَرَةِ الْخَضْرَاءِ الدَّقِیقَةِ الْعَرْضِ مِمَّا یَلِی الْقَبْرَ وَ یَلْتَزِقُ بِالْقَبْرِ وَ یُسْنِدُ ظَهْرَهُ إِلَی الْقَبْرِ وَ یَسْتَقْبِلُ الْقِبْلَةَ وَ یَقُولُ اللَّهُمَّ إِلَیْکَ أَلْجَأْتُ أَمْرِی وَ إِلَی قَبْرِ مُحَمَّدٍ ص عَبْدِکَ وَ رَسُولِکَ أَسْنَدْتُ ظَهْرِی وَ الْقِبْلَةَ الَّتِی رَضِیتَ لِمُحَمَّدٍ ص اسْتَقْبَلْتُ اللَّهُمَّ إِنِّی أَصْبَحْتُ لَا أَمْلِکُ لِنَفْسِی خَیْرَ مَا أَرْجُو لَهَا وَ لَا أَدْفَعُ عَنْهَا شَرَّ مَا أَحْذَرُ عَلَیْهَا وَ أَصْبَحَتِ الْأُمُورُ بِیَدِکَ وَ لَا فَقِیرَ أَفْقَرُ مِنِّی إِنِّی لِمَا أَنْزَلْتَ إِلَیَّ مِنْ خَیْرٍ فَقِیرٌ اللَّهُمَّ أَرِدْنِی مِنْکَ بِخَیْرٍ فَلَا رَادَّ لِفَضْلِکَ اللَّهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ مِنْ أَنْ تُبَدِّلَ اسْمِی أَوْ أَنْ تُغَیِّرَ جِسْمِی أَوْ تُزِیلَ نِعْمَتَکَ عَنِّی اللَّهُمَّ زَیِّنِّی بِالتَّقْوَی وَ جَمِّلْنِی بِالنِّعَمِ وَ اعْمُرْنِی بِالْعَافِیَةِ وَ ارْزُقْنِی شُکْرَ الْعَافِیَةِ
ترجمه:
ابو عبد الرّحمن محمد بن احمد بن الحسن العسکری از حسن بن علی بن مهزیار، از پدرش علی بن مهزیار، از علی بن الحسین بن علی بن عمر بن علی بن الحسین بن علیّ بن ابی طالب، از علی بن جعفر بن محمد از برادرش ابی الحسن موسی بن جعفر، از پدرش، از جدّ بزرگوارش علیهم السّلام، فرمودند:
حضرت علی بن الحسین علیهما السّلام معمولا نزدیک قبر نبیّ اکرم صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم می ایستادند، ابتداء به آن جناب سلام می دادند و پس از آن شهادت به بلاغ داده و بدنبالش به آنچه صلاح و صواب می دانستند دعاء می فرمودند و سپس به سنگ سبز باریکی که نزدیک قبر می باشد تکیه داده و خود را باین نحو به قبر می چسباندند، پشت به قبر داده و روی مبارک به قبله می فرمودند و این دعا می خواندند:
اللّهم إلیک الجأت امری: بار خدایا قصدم را به جانب تو معطوف داشتم.
و بدنبالش به آنچه صلاح و صواب می دانستند دعاء می فرمودند و سپس به سنگ سبز باریکی که نزدیک قبر می باشد تکیه داده و خود را به این نحو به قبر می چسباندند، پشت به قبر داده و روی مبارک به قبله می فرمودند و این دعاء را می خواندند:
اللّهم الیک الجأت امری: بار خدایا قصدم را به جانب تو معطوف داشتم.
و الی قبر نبیّک محمّد صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم عبدک و رسولک اسندت ظهری: و پشتم را به قبر پیامبرت حضرت محمّد صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم که بنده و فرستاده تو است تکیه دادم.
و القبلة التی رضیت لمحمّد صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم استقبلت: و قبله ای را که برای حضرت محمّد صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم پسندیدی مقابل خود قرار داده ام.
اللّهم انّی اصبحت لا املک لنفسی خیر ما أرجو لها: بار خدایا صبح نموده ام در حالی که خیر آنچه را که برای خود آرزو دارم مالک نیستم.
و لا ادفع عنها شرّ ما احذر علیها: و نه می توانم شرّ و بدی آنچه را که بر نفس خود می ترسم از آن دفع نمایم.
و اصبحت الامور کلّها بیدک: و صبح نموده ام در حالی که تمام امور و کارها بدست تو می باشد.
و لا فقیر افقر منّی: و نیازمندی محتاج تر از من وجود ندارد.
إِنِّی لِما أَنْزَلْتَ إِلَیَّ مِنْ خَیْرٍ فَقِیرٌ: به طور مسلّم و قطع من به آن خیری که تو برایم منظور داشته ای محتاج نیازمند هستم.
اللّهم أردنی منک بخیر و لا رادّ لفضلک: بار خدایا خیر را از ناحیه خودت به من باز گردان در حالی که احدی نیست فضل و خیر تو را به من برگرداند.
اللّهم انّی أعوذ بک من ان تبدّل اسمی او تغیّر جسمی او تزیل نعمتک عنّی: بار خدایا همانا به تو پناه می برم از اینکه نامم را مبدّل ساخته یا جسمم را
تغییر داده یا نعمتت را از من زائل نمائی.
اللّهم زیّنی بالتقوی و جمّلنی بالنّعم و اغمرنی بالعافیة و ارزقنی شکر العافیة: بار خدایا من را به تقوی مزیّن نما و به نعمتهایت بیارا و به عافیت غوطه ورم گردان و به من توفیق ده که شکر عافیت را به جای آورم.
حدیث چهارم:
4 حَدَّثَنِی أَبِی عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَی عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَبِی نَجْرَانَ وَ الْحُسَیْنِ بْنِ سَعِیدٍ وَ غَیْرِ وَاحِدٍ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عِیسَی عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مَسْعُودٍ قَالَ رَأَیْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع انْتَهَی إِلَی قَبْرِ رَسُولِ اللَّهِ ص فَوَضَعَ یَدَهُ عَلَیْهِ وَ قَالَ أَسْأَلُ اللَّهَ الَّذِی اجْتَبَاکَ وَ اخْتَارَکَ وَ هَدَاکَ وَ هَدَی بِکَ أَنْ یُصَلِّیَ عَلَیْکَ ثُمَّ قَالَ إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَی النَّبِیِّ یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِیماً
ترجمه:
پدرم از سعد بن عبد اللَّه، از احمد بن محمّد بن عیسی، از عبد الرّحمن بن ابی نجران و حسین بن سعید و جماعتی از حمّاد بن عیسی از محمّد بن مسعود نقل نموده اند که وی گفت:
حضرت ابی عبد اللَّه علیه السّلام را دیدم که به قبر رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم رسیدند، پس دست مبارکشان را روی قبر گذارده و فرمودند:
أسأل اللَّه الّذی اجتباک و اختارک و هداک و هدی بک ان یصلّی علیک: از خدائی که تو را برگزید و اختیار نمود و هدایت کرد و بواسطه ات دیگران را راهنمائی نمود می خواهم که بر تو درود و رحمت بفرستد.
إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَی النَّبِیِّ یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِیماً: همانا خداوند و فرشتگانش بر نبی اکرم صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم صلوات می فرستند، ای کسانی که ایمان آورده اید بر پیامبر صلوات فرستاده و تسلیم شوید تسلیم شدنی.
حدیث پنجم:
5 حَدَّثَنِی الْحَسَنُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَی عَنْ أَبِیهِ عَنْ إِبْرَاهِیمَ بْنِ أَبِی الْبِلَادِ قَالَ قَالَ لِی أَبُو الْحَسَنِ ع کَیْفَ تَقُولُ فِی التَّسْلِیمِ عَلَی النَّبِیِّ ص قُلْتُ الَّذِی تَعْرِفُهُ وَ رُوِّینَاهُ وَ قَالَ أَ وَ لَا أُعَلِّمُکَ مَا هُوَ أَفْضَلُ مِنْ هَذَا قُلْتُ نَعَمْ جُعِلْتُ فِدَاکَ فَکَتَبَ لِی وَ أَنَا قَاعِدٌ بِخَطِّهِ وَ قَرَأَهُ عَلَیَّ إِذَا وَقَفْتَ عَلَی قَبْرِهِ ص فَقُلْ أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِیکَ لَهُ وَ أَشْهَدُ [أَنَّکَ رَسُولُ اللَّهِ ]أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ وَ أَشْهَدُ أَنَّکَ مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ وَ أَشْهَدُ أَنَّکَ خَاتَمُ النَّبِیِّینَ وَ أَشْهَدُ أَنَّکَ قَدْ بَلَّغْتَ رِسَالاتِ رَبِّکَ وَ نَصَحْتَ لِأُمَّتِکَ وَ جَاهَدْتَ فِی سَبِیلِ رَبِّکَ وَ عَبَدْتَهُ حَتَّی أَتَاکَ الْیَقِینُ وَ أَدَّیْتَ الَّذِی عَلَیْکَ مِنَ الْحَقِّ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ عَبْدِکَ وَ رَسُولِکَ وَ نَجِیِّکَ [وَ نَجِیبِکَ ]وَ أَمِینِکَ وَ صَفِیِّکَ وَ خِیَرَتِکَ مِنْ خَلْقِکَ أَفْضَلَ مَا صَلَّیْتَ عَلَی أَحَدٍ مِنْ أَنْبِیَائِکَ وَ رُسُلِکَ اللَّهُمَّ سَلِّمْ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا سَلَّمْتَ عَلی نُوحٍ فِی الْعالَمِینَ وَ امْنُنْ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا مَنَنْتَ عَلی مُوسی وَ هارُونَ وَ بَارِکْ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا بَارَکْتَ عَلَی إِبْرَاهِیمَ وَ آلِ إِبْرَاهِیمَ إِنَّکَ حَمِیدٌ مَجِیدٌ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ تَرَحَّمْ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ اللَّهُمَّ رَبَّ الْبَیْتِ الْحَرَامِ وَ رَبَّ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَ رَبَّ الرُّکْنِ وَ الْمَقَامِ وَ رَبَّ الْبَلَدِ الْحَرَامِ وَ رَبَّ الْحِلِّ وَ الْحَرَامِ وَ رَبَّ الْمَشْعَرِ الْحَرَامِ بَلِّغْ رُوحَ نَبِیِّکَ مُحَمَّدٍ ص مِنِّی السَّلَامَ
ترجمه:
حسن بن عبد اللَّه، از محمّد بن عیسی، از پدرش، از ابراهیم بن ابی البلاد نقل نموده که وی گفت: حضرت ابو الحسن علیه السّلام به من فرمودند:
چگونه به نبی اکرم صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم سلام می دهی؟ عرض کردم: به همان نحو که شما آگاه بوده و از طریق روایت به ما رسیده.
و نیز به من فرمودند:
آیا عبارتی افضل و برتر از این به تو یاد ندهم؟ عرض داشتم: چرا فدایت شوم.
پس در حالی که خدمتش نشسته بودم به خط مبارکشان نوشته و بر من قرائت کردند، فرمودند: هر گاه نزد قبر رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم ایستادی بگو:
أشهد ان لا اله الّا اللَّه وحده لا شریک له: شهادت می دهم که خدائی نیست مگر خداوند متعال که تنها بوده و انباز و شریکی ندارد.
و اشهد أنّ محمّدا عبده و رسوله: و شهادت می دهم که حضرت محمّد صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم بنده و فرستاده او است.
و اشهد انّک محمّد بن عبد اللَّه: و شهادت می دهم که تو حضرت محمّد بن عبد اللَّه هستی.
و اشهد أنّک خاتم النّبیّین: و شهادت می دهم که تو آخرین پیامبر می باشی.
و أشهد أنّک قد بلغت رسالاتک ربّک: و شهادت می دهم که تو رساندی پیامهای پروردگارت را.
و نصحت لامّتک: و امّت خود را پند و اندرز دادی.
و جاهدت فی سبیل ربّک: و در راه خدا جهاد نمودی.
و عبدته حتّی اتاک الیقین: و پرستیدی حق تعالی را تا هنگامی که موت تو را دریافت.
و ادّیت الّذی علیک زمن الحقّ: و حقّی که بر عهده داشتی ادا نمودی.
اللّهم صلّی علی محمّد عبدک و رسولک و نجیبک و امینک و صفیک و خیرتک من خلفک افضل ما صلّیت علی احد من انبیائک و رسلک: بار خدایا بر حضرت محمّد صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم که بنده و فرستاده و نیکو نژاد و امین و خالص و برگزیده تو از میان مخلوقات است درود و رحمت فرستاد آنهم برترین رحمتی که بر هر یک از پیامبران و رسولانت ارزانی داشتی.
اللّهم سلّم علی محمّد و آل محمّد کما سلّمت علی نوح فی العاملین:
خداوندا همان طوری که نعمت سلامتی را در عالم نصیب جناب نوح علیه السّلام نمودی حضرت محمّد صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم را از آن بهره مند گردان.
و امنن علی محمّد و آل محمد کما مننت علی موسی و هارون: خداوندا همان طوری که بر موسی و هارون نعمت دادی بر حضرت محمّد و آلش صلوات الله علیهم انعام نما.
و بارک علی محمّد و آل محمّد کما بارکت علی ابراهیم و آل ابراهیم انّک حمید مجید: همان طوری که نعمت هایت را بر ابراهیم و آلش مداوم قرار دادی بر حضرت محمّد و آل ایشان صلوات الله علیهم نیز نعمتهایت را دائمی و مستمر گردان بدرستی که تو ستایش شده و بزرگ می باشی.
اللّهم صلّ علی محمّد و آل محمّد و ترّحم علی محمد و آل محمّد:
خداوندا بر محمّد و آل محمّد درود فرست و ترّحم نما.
اللّهم ربّ البیت الحرام و ربّ المسجد الحرام و ربّ الرکن و المقام و ربّ البلد الحرام و ربّ الحلّ و الحرام و ربّ المشعر الحرام بلّغ روح نبیّک محمّد صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم منّی السلام: خداوندا که صاحب بیت الحرام و مسجد الحرام و رکن و مقام و بلد حرام و حل و حرم و مشعر الحرام هستی از طرف من سلام به روح پیامبرت حضرت محمّد صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم برسان.
حدیث ششم:
6 حَدَّثَنِی مُحَمَّدُ بْنُ یَعْقُوبَ الْکُلَیْنِیُّ عَنْ عِدَّةٍ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ سَهْلِ بْنِ زِیَادٍ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِی نَصْرٍ قَالَ قُلْتُ لِأَبِی الْحَسَنِ ع کَیْفَ السَّلَامُ عَلَی رَسُولِ اللَّهِ ص عِنْدَ قَبْرِهِ- فَقَالَ السَّلَامُ عَلَی رَسُولِ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا حَبِیبَ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا صَفْوَةَ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا أَمِینَ اللَّهِ أَشْهَدُ أَنَّکَ قَدْ نَصَحْتَ لِأُمَّتِکَ وَ جَاهَدْتَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَ عَبَدْتَهُ مُخْلِصاً حَتَّی أَتَاکَ الْیَقِینُ فَجَزَاکَ اللَّهُ أَفْضَلَ مَا جَزَی نَبِیّاً عَنْ أُمَّتِهِ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ أَفْضَلَ مَا صَلَّیْتَ عَلَی إِبْرَاهِیمَ وَ آلِ إِبْرَاهِیمَ إِنَّکَ حَمِیدٌ مَجِیدٌ سلام مولانا أبی الحسن موسی بن جعفر الکاظم ص علی جده رسول الله ص
ترجمه:
محمّد بن یعقوب کلینی از عده ای اصحاب، از سهل بن زیاد، از احمد بن محمّد بن ابی نصر نقل نموده، وی می گوید: محضر مبارک حضرت ابی الحسن علیه السّلام عرض کردم:
وقتی در مقابل قبر مطهّر رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم می ایستیم چگونه به حضرتش سلام دهیم؟ حضرت فرمودند:
کیفیت آن چنین است:
السّلام علی رسول اللَّه: سلام بر فرستاده خدا.
السّلام علیک یا حبیب اللَّه: سلام بر تو ای محبوب خدا.
السّلام علیک یا صفوة اللَّه: سلام بر تو ای برگزیده خدا.
السّلام علیک یا امین اللَّه: سلام بر تو ای امین خدا.
اشهد انّک قد نصحت لأمّتک: شهادت می دهم که تو امّتت را پند و اندرز دادی.
وَ جاهَدَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ: در راه خدا سعی و کوشش نمودی.
و عبدته مخلصا حتی أتاک الیقین: و او را خالص از هر شائبه شرکی پرستیدی تا موت تو را دریافت.
فجزاک اللَّه افضل ما جزی نبیّا عن امّته: پس برترین و بالاترین پاداشی که حقتعالی به هر پیامبری عوض امّتش می دهد به تو بدهد.
اللّهم صلّ علی محمد افضل ما صلّیت علی ابراهیم و آل ابراهیم انّک حمید مجید: خداوندا بالاتر و بهتر از رحمتی که بر ابراهیم و آلش فرستادی بر حضرت محمّد صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم بفرست بدرستی که تو ستایش شده و بزرگ می باشی.
کیفیت سلام حضرت موسی بن جعفر علیهما السّلام بر جدّ خود حضرت رسول اکرم صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم
حدیث هفتم:
7 بِإِسْنَادِهِ عَنْ سَهْلٍ عَنْ عَلِیِّ بْنِ حَسَّانَ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا قَالَ حَضَرْتُ أَبَا الْحَسَنِ الْأَوَّلَ ع وَ هَارُونُ الْخَلِیفَةُ وَ عِیسَی بْنُ جَعْفَرٍ وَ جَعْفَرُ بْنُ یَحْیَی بِالْمَدِینَةِ وَ قَدْ جَاءُوا إِلَی قَبْرِ النَّبِیِّ ص فَقَالَ هَارُونُ لِأَبِی الْحَسَنِ ع تَقَدَّمْ فَأَبَی فَتَقَدَّمَ هَارُونُ فَسَلَّمَ وَ قَامَ نَاحِیَةً فَقَالَ عِیسَی بْنُ جَعْفَرٍ لِأَبِی الْحَسَنِ ع تَقَدَّمْ فَأَبَی- فَتَقَدَّمَ عِیسَی بْنُ جَعْفَرٍ فَسَلَّمَ وَ وَقَفَ مَعَ هَارُونَ فَقَالَ جَعْفَرٌ لِأَبِی الْحَسَنِ ع تَقَدَّمْ فَأَبَی فَتَقَدَّمَ جَعْفَرٌ فَسَلَّمَ وَ وَقَفَ مَعَ هَارُونَ وَ تَقَدَّمَ أَبُو الْحَسَنِ ع فَقَالَ السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا أَبَتِ أَسْأَلُ اللَّهَ الَّذِی اصْطَفَاکَ وَ اجْتَبَاکَ وَ هَدَاکَ وَ هَدَی بِکَ أَنْ یُصَلِّیَ عَلَیْکَ فَقَالَ هَارُونُ لِعِیسَی سَمِعْتَ مَا قَالَ قَالَ نَعَمْ فَقَالَ هَارُونُ أَشْهَدُ أَنَّهُ أَبُوهُ حَقّاً
ترجمه:
محمّد بن یعقوب به اسنادش، از سهل، از علی بن حسان از برخی اصحاب، وی می گوید: حضرت ابا الحسن اوّل علیه السّلام (امام کاظم علیه السّلام) و هارون الرشید خلیفه و عیسی بن جعفر و جعفر بن یحیی در مدینه بوده و باتفاق بطرف قبر نبی اکرم صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم رفتند و وقتی نزدیک قبر رسیدند هارون به امام هفتم علیه السّلام عرض کرد:
شما سبقت گرفته و ابتداء به سلام نمائید:
حضرت امتناع فرمود لذا هارون جلو رفت و سلام نمود و سپس به گوشه ای رفت و ایستاد پس عیسی بن جعفر به حضرتش عرض نمود:
شما سبقت گرفته و ابتداء به سلام نمائید:
حضرت اباء نموده لذا عیسی بن جعفر جلو رفت و سلام نمود و سپس در جنب هارون ایستاد.
پس جعفر به آن جناب عرض کرد:
شما سبقت گرفته و ابتداء به سلام نمائید.
حضرت نپذیرفته فلذا جعفر جلو رفت و سلام نمود و سپس نزدیک هارون ایستاد. آن گاه حضرت ابا الحسن جلو رفته و چنین سلام دادند:
السّلام علیک یا أبت: سلام بر تو ای پدر من.
اسأل اللَّه الّذی اصطفاک و اجتباک و هداک و هدی بک ان یصلّی علیک: از خدائی که تو را برگزید و راهنمائیت نمود و بواسطه تو دیگران را هدایت کرد می خواهم که تو را مشمول رحمتش قرار دهد.
حدیث هشتم:
8 حَدَّثَنِی مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ بْنِ مَهْزِیَارَ عَنْ أَبِیهِ عَنْ جَدِّهِ عَلِیِّ بْنِ مَهْزِیَارَ عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ الْعَلَوِیِّ بْنِ عَلِیِّ بْنِ عُمَرَ بْنِ عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ ع عَنْ عَلِیِّ بْنِ جَعْفَرٍ عَنْ أَخِیهِ مُوسَی عَنْ أَبِیهِ عَنْ جَدِّهِ قَالَ کَانَ أَبِی عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ یَقِفُ عَلَی قَبْرِ النَّبِیِّ ص فَیُسَلِّمُ عَلَیْهِ وَ یَشْهَدُ لَهُ بِالْبَلَاغِ وَ یَدْعُو بِمَا حَضَرَهُ ثُمَّ یُسْنِدُ ظَهْرَهُ إِلَی قَبْرِ النَّبِیِّ ص إِلَی الْمَرْمَرَةِ الْخَضْرَاءِ الدَّقِیقَةِ الْعَرْضِ مِمَّا یَلِی الْقَبْرَ وَ یَلْتَزِقُ بِالْقَبْرِ وَ یُسْنِدُ ظَهْرَهُ إِلَی الْقَبْرِ وَ یَسْتَقْبِلُ الْقِبْلَةَ فَیَقُولُ اللَّهُمَّ إِلَیْکَ أَلْجَأْتُ أَمْرِی وَ إِلَی قَبْرِ نَبِیِّکَ مُحَمَّدٍ ص عَبْدِکَ وَ رَسُولِکَ أَسْنَدْتُ ظَهْرِی وَ الْقِبْلَةَ الَّتِی رَضِیتَ لِمُحَمَّدٍ ص اسْتَقْبَلْتُ اللَّهُمَّ إِنِّی أَصْبَحْتُ وَ لَا أَمْلِکُ لِنَفْسِی خَیْرَ مَا أَرْجُو لَهَا وَ لَا أَدْفَعُ عَنْهَا شَرَّ مَا أَحْذَرُ عَلَیْهَا وَ أَصْبَحَتِ الْأُمُورِ کُلُّهَا بِیَدِکَ وَ لَا فَقِیرَ أَفْقَرُ مِنِّی إِنِّی لِما أَنْزَلْتَ إِلَیَّ مِنْ خَیْرٍ فَقِیرٌ اللَّهُمَّ أَرِدْنِی مِنْکَ بِخَیْرٍ وَ لَا رَادَّ لِفَضْلِکَ اللَّهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ مِنْ أَنْ تُبَدِّلَ اسْمِی أَوْ تُغَیِّرَ جِسْمِی أَوْ تُزِیلَ نِعْمَتَکَ عَنِّی اللَّهُمَّ زَیِّنِّی بِالتَّقْوَی وَ جَمِّلْنِی بِالنِّعَمِ- وَ اغْمُرْنِی [وَ اعْمُرْنِی ]بِالْعَافِیَةِ وَ ارْزُقْنِی شُکْرَ الْعَافِیَةِ
ترجمه:
محمّد بن حسن مهزیار، از پدرش، از جدّش علی بن مهزیار، از علی بن حسین علوی بن علی بن عمر بن علی بن حسین بن علی بن ابی طالب علیهم السّلام، از علی بن جعفر، از برادر بزرگوارش حضرت موسی بن جعفر علیهما السّلام از پدر بزرگوارش از جدّ امجدش علیه السّلام، فرمود:
پدر بزرگوارم حضرت علی بن الحسین علیهما السّلام معمولا نزدیک قبر نبیّ اکرم صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم می ایستادند ابتداء به آن جناب سلام می دادند و پس از آن شهادت به بلاغ داده (یعنی می فرمودند:
اشهد انّک قد بلغت رسالات ربّک: و به دنبالش به آنچه صلاح و صواب می دانستند دعاء می فرموده و سپس به سنگ سبز باریکی که نزدیک قبر می باشد تکیه داده و خود را به این نحو به قبر می چسباندند، پشت به قبر داده و روی مبارک به قبله می فرمودند و این دعاء را می خواندند:
اللّهم الیک الجأت امری: بار خدای قصدم را به جانب تو معطوف داشتم.
و الی قبر نبیّک محمّد صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم عبدک و رسولک اسندت ظهری: و پشتم را به قبر پیامبرت حضرت محمّد صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم که بنده و فرستاده تو است تکیه دادم.
و القبلة الّتی رضیت لمحمّد صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم استقبلت: و قبله ای را که برای حضرت محمّد صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم پسندیدی مقابل خود قرار دادم.
اللّهم إنّی أصبحت لا أملک لنفسی خیر ما أرجو لها: بار خدایا صبح نموده ام در حالی که خیر آنچه را که برای خود آرزو دارم مالک نیستم.
و لا ادفع عنا شریما ما احذر علیها: و نه می توانم شرّ و بدی آن چه را که بر نفس خود می ترسم از آن دفع کنم.
و اصبحت الامور کلّها بیدک: و صبح نموده ام در حالی که تمام امور و کارها به دست تو می باشد.
و لا فقیر افقر منّی: و نیازمندی محتاج تر از من وجود ندارد.
إِنِّی لِما أَنْزَلْتَ إِلَیَّ مِنْ خَیْرٍ فَقِیرٌ: به طور مسلّم و قطع من به آن خیری که تو برایم منظور داشته ای محتاج و نیازمند هستم.
اللّهم اردنی منک بخیر و لا رادّ لفضلک: بار خدایا خیر را از ناحیه خودت به من باز گردان در حالی که احدی نیست فضل و خیر تو را به من برگرداند.
اللّهم انّی أعوذ بک من ان تبدّل اسمی او تغیّر جسمی او تزیل نعمتک عنی: بار خدایا همانا به تو پناه می برم از اینکه نامم را مبدّل ساخته یا جسمم را تغییر داده یا نعمتت را از من زائل نمائی.
اللّهم زیّنی بالتقوی و جمّلنی بالنّعم و اغمرنی بالعافیة و ارزقنی شکر العافیة: بار خدایا من را به تقوی مزیّن نما و به نعمت هایت بیارا و به عافیت غوطه ورم گردان و به من توفیق داده که شکر عافیت را به جای آورم.
ما یجب أن یدعی به عند قبر سیدنا رسول الله ص تخرج فی المناسک
آنچه واجب است در نزد قبر مطهّر رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم خوانده شود
حدیث نهم:
9 حَدَّثَنِی عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ عَنْ عَلِیِّ بْنِ إِبْرَاهِیمَ بْنِ هَاشِمٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَی بْنِ عُبَیْدٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ زَکَرِیَّا الْمُؤْمِنِ عَنْ إِبْرَاهِیمَ بْنِ نَاجِیَةَ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ قَالَ قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع عَلِّمْنِی تَسْلِیماً خَفِیفاً عَلَی النَّبِیِّ ص قَالَ قُلْ أَسْأَلُ اللَّهَ الَّذِی انْتَجَبَکَ وَ اصْطَفَاکَ وَ اخْتَارَکَ وَ هَدَاکَ وَ هَدَی بِکَ- أَنْ یُصَلِّیَ عَلَیْکَ صَلَاةً کَثِیرَةً طَیِّبَةً
ترجمه:
علی بن حسین از علی بن ابراهیم بن هاشم، از محمّد بن عیسی بن عبید، از ابی عبد اللَّه زکریّا مؤمن، از ابراهیم ابن ناحیه، از اسحق بن عمّار، وی می گوید:
محضر مبارک امام صادق علیه السّلام عرضه داشتم: از میان سلام هائی که به رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم داده می شود سلام کوتاهی به من تعلیم بفرمائید:
حضرت فرمودند:
بگو:
أسأل اللَّه الذی انتجبک و اصطفاک و اختارک و هداک و هدی بک ان یصلّی علیک صلاة کثیرة طیبة.
از خدائی که ترا برگزید و اختیار نمود و هدایتت کرد بواسطه تو دیگران را
راهنمائی نمود در خواست می کنم که بر تو رحمت فراوان و پاکیزه بفرستد.
حدیث دهم:
ترجمه:
پدرم رحمة اللَّه علیه از سعد بن عبد اللَّه، از احمد بن محمّد بن عیسی و یعقوب بن یزید و موسی بن عمر، از أحمد بن محمد بن أبی نصر، از حضرت ابی الحسن الرضا
علیه السّلام، وی می گوید:
محضر مبارک آن حضرت عرضه داشتم: هنگامی که نزد قبر مطهر رسول
خدا صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم رسیدیم چگونه به آن جناب سلام دهیم؟
حضرت فرمودند:
بگو:
السّلام علی رسول اللَّه: سلام بر رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم.
السّلام علیک و رحمة اللَّه و برکاته: سلاما ما و رحمت و برکات خدا بر تو باد.
السّلام علیک یا رسول اللَّه: سلام بر تو ای فرستاده خدا.
السّلام علیک یا محمّد بن عبد اللَّه: سلام بر تو ای حضرت محمّد بن عبد اللَّه.
السّلام علیک یا خیرة اللَّه: سلام بر تو ای برگزیده خداوند متعال.
السّلام علیک یا حبیب اللَّه: سلام بر تو ای محبوب خداوند متعال.
السّلام علیک یا صفوة اللَّه: سلام بر تو ای افتخار شده خداوند متعال.
السّلام علیک یا أمین اللَّه: سلام بر تو ای امین خداوند متعال.
السّلام أنّک رسول اللَّه: شهادت می دهم که تو فرستاده خداوند متعال هستی.
و أشهد أنّک محمّد بن عبد اللَّه: و شهادت می دهم که تو حضرت محمّد بن عبد الله می باشی.
و أشهد أنّک قد نصحت لامّتک: و شهادت می دهم که تو امتت را اندرز دادی.
و جاهدت فی سبیل ربّک: و در راه خدا کوشش و سعی نمودی.
و عبدته حتّی أتاک الیقین: و خدا را پرستیدی تا زمانی که موت شما را دریافت.
فجزاک اللَّه أفضل ما جزی نبیّا عن امّته: پس خداوند به شما برترین پاداشی را که بهر یک از انبیاء عوض امّتش داده بدهد.
اللّهمّ صلّ علی محمّد و آل محمّد: خداوندا رحمتت را بر محمّد و آل محمّد بفرست.
أفضل ما صلّیت علی إبراهیم و آل إبراهیم: برترین رحمتی که بر ابراهیم و آلش فرستادی.
إنّک حمید مجید: همانا تو ستایش شده و بزرگ می باشی.

نوشتن دیدگاه