امام و امامت، وظیفه ساز و مسئولیت آفرین است و هدایت و غم مردم خوردن و هدایتگر مردم، بایستی غم مردم را داشته، غمخوار آنان باشد.
و آنگاه که قرنهامی پاید و غیبت استوار می گردد.چونان زمان حضور، گرمای وجود مبارک امام، راهگشا و امید آفرین است.
دانستیم که تولد قائم آل پیامبر در سال 255 هجری بوده است.از این رو هزار و اندی از عمر آن حضرت می گذرد.و این پرسشی است، که چگونه یک انسان بدین درازی، عمر می کند؟
این مسأله از نظر ما خدا پرستان، بسیار ساده است، زیرا قدرت و دانش خدا، اندازه و بن بست ندارد، و او می تواند حجت و امامی را، مدتی دراز، زنده نگه دارد، اصل آفرینش انسان، با صدها ریزه کاریها و دقت، بسی شگفت آورتر از طول عمر است.
ساده ترین عضو بدن ما از نظر ساختمان و طرز کار، به اندازه ای مهم و اسرارآمیز است که نوبت به مسأله ای طول عمر نمی رسد.آیا تا کنون فکر کرده اید غذا خوردن چگونه انجام می شود؟ چشمه بزاق یا پل معلق مری چه کارهایی را انجام می دهند؟ خوابیدن چیست؟ آنگاه که می خوابیم، آیا واقعا می میریم و بعد، دوباره زنده می شویم؟! چگونه سخن می گویم؟ پاره گوشتی به چین و شکن های دهان و دندان می خورد، صدا پدید می آید و ترجمان خواسته های و نظرات ما می گردد، و در طی زمانها تمدن ها را به وجود می آورد.آیا این شگفت انگیز نیست؟