اسبهای اموی را بار دیگر نعل تازه زده اند و سید شهیدان را به مقتل برده اند. گویا صدای هل من ناصر ینصرنی است که دگر بار در دشت نینوا می پیچد. انگار امام مظلوممان بار دیگر تنها و غریب شده. شیعیان را چه شده است که سفیانی ها هجوم آورده اند و باز به خواب رفته ایم. نکند که چشم باز کنیم و دوباره دیر شده باشد .
هجوم به بقعه مبارکه کربلا ، مقدس ترین زمین خدا ، این بار نه از جانب بنی امیه و بنی عباس و وهابیت که از دل حکومتی شیعی شکل گرفته و با شمایلی جدید خودنمایی می کند. اگر نینوا روزی محل تاخت و تاز اسبهای بنی امیه شد و اگر متوکل عباسی آن را شخم زد و اگر وهابیت و صدامیان آن را به توپ بستند؛ این بار دخترکان نسل هند جگر خوار بر سرزمین نینوا تاختند . زمینی که خاکش با خون بهترین بندگان خدا آمیخته شده است . زمینی که محل آمد و شد انبیا و اولیا و ملائکه الهی است. زمینی که روضه ای از ریاض بهشت است .
کجا شده اند هیئتها و موکب های اربعینی. کجا شده اند شیربچه های شیعه که سینه هاشان آغوش گلوله داعشیان بود ؟
نکند که به خواب غفلت رویم
باید کاری کرد . دستی جنباند . غیرتی نشان داد . دشمن این بار قلب شیعه را نشانه رفته . اگر یک روز به دنبال تخریب مزار امامان بود ، امروز کاری کرده بس بزرگتر . ده ها هزار نفر خودی را در وادی مقدس ، سوت و کف و هلهله زنان به دور رقاصه ها به صف کرده و این هجوم بسی سخت تر و خطرناک تر از توپ و تانک است . باید به هوش بود و هر چه زودتر کاری کرد .
این مصیبت عظمی را خدمت حضرت ولی عصر ارواحنا فداه تسلیت عرض نموده و از درگاه ایزدی تعجیل ظهورش را مسالت داریم .
اللهم العن اول ظالم ظلم حق محمد و آل محمد و آخر تابع له علی ذلک

سید علاءالدین موسوی اصفهانی