حضرت امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند:
مؤمن همیشه بین دو خوف و ترس قرار دارد، یک از جهت گناهان گذشته‌اش كه نمی‌داند خداوند آن‌ها را عفو نموده یا خیر، دوم از جهت آینده عمر خود كه نمی‌داند آیا موفق می‌شود خود را از موجبات هلاكت و شقاوت حفظ كند یا خیر. پس مؤمن صبح نمی‌کند الا آن‌که خائف است و اصلاح نمی‌کند مؤمن را مگر همین خوف!

متن عربی روایت :
عنْ أَبِی عُبَيْدَةَ الْحَذَّاءِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السّلام قَالَ؛ الْمُؤْمِنُ بَيْنَ مَخَافَتَيْنِ ذَنْبٍ قَدْ مَضَى لَا يَدْرِی مَا صَنَعَ اللَّهُ فِيهِ ، وَ عُمُرٍ قَدْ بَقِیَ لَا يَدْرِی مَا يَكْتَسِبُ فِيهِ مِنَ الْمَهَالِكِ ، فَهُوَ لَا يُصْبِحُ إِلَّا خَائِفاً وَ لَا يُصْلِحُهُ إِلَّا الْخَوْفُ.

الکافی، تالیف ثقة الاسلام کلینی، جلد ۲، صفحه ۷۱، حدیث ۱۲