مقاله ها

روز ازل که طینت ما را سرشته ‏اند   ***    بر لو ح دل محبت مولا نوشته‏ اند
مهر علی و آل علی(ع)افتخار ماست    ***    چون او ولی و حجت پروردگار ماست
ما را امیر جز شه ملک حجاز نیست    ***    جز قامتش ردای خلافت تراز نیست
داماد احمد است علی نور سرمدی    ***    روح محمد (ص) است علی سر ایزدی
چشم و چراغ اهل جهان مرتضی علیست    ***    بالانشین بارگه کبریا علیست
مردم چو خاک، لیک علی در و گوهر است    ***    خلق جهان گیاه و علی مشگ و عنبر است
ای منکر ولایت و ای دشمن خدا    ***      هر گز مدان علی ز رسول خدا جدا
نفس علی مثابه نفس پیمبر است    ***    این گفته در کلام خداوند اکبر است
در آیه مباهله از کیست گفتگو؟    ***     منظور حق ز «انفسنا» کیست غیر از او؟
او را مگر رسول برادر نگفته بود؟    ***    جز او به خوابگاه پیمبر که خفته بود؟
در «هل اتی‏» خدای که را وصف کرده است؟   ***     در این خصوص گوی سبق را که برده است؟ 
جز او به «هل اتی‏» که شده مفتخر بگو؟    ***     جز او به «لافتی‏» که شده تاجور بگو؟ 
کن نظر با من بگو که آیه «بلغ‏» به شان کیست؟   ***      وان صحنه غدیر خم از برای چیست
با من بگو کدام کسی بود در جهان   ***     در بیعت غدیر که شد میر مومنان؟
با من بگو که مؤمن اول که بوده است؟    ***     پیش خدای از همه افضل که بوده است؟
با من بگو که فاتح خیبر که بوده است؟    ***     در روز جنگ یار پیمبر که بوده است؟
غیر از علی به دوش پیمبر که پا نهاد؟    ***     جز او که بود بهر خداوند خانه‏زاد؟
آری، علی مقرب درگاه کبریاست      ***     شک نیست در کلام که سلطان اولیاست
هر گفتگو به‏شان علی در جهان کم است     ***    دریا به پیش فضل علی قطره و نم است
او حجت ‏بزرگ خداوندگار بود    ***    او بنده ستوده پروردگار بود
او یاور رسول خدا بود بی گمان    ***    هم پیشوای خلق جهان،
میر مومنان شیر خدای و صفدر میدان بحر جود    ***    جان بخش در نماز و دعا و سجود بود
مشتق شده نام بزرگش ز نام حق    ***     جز ختم انبیا شده افضل ز ما خلق
او مظهر عدالت و تقوی وجود بود   ***    او فرد بی همال جهان در وجود بود
آموزگار بود و گهی قاضی و خطیب     ***    گه کارگر به جامعه و گاه هم طبیب
گه در فضای حاجت اهل نیاز بود گه    ***     در مصاف جنگ و گهی در نماز بود
او بود در زمان خودش بی‏کس و غریب    ***    در زندگی‏حندید بجز از ستم نصیب
آتش به بارگاه چنین پیشوا زدند    ***     تیر جفابه جان و دل مصطفی زدند
مظلوم و دل شکسته و زار از جهان برفت    ***    در دل هزار حسرت و داغ نهان برفت
در روز حشر، ساقی کوثر علی بود    ***     در رستخیز، شافع محشر علی بود
چشم امید نیست مرا جز علی به کس    ***    مائیم و دست و دامن آن سرور است و بس

منبع : ماهنامه درسهایی از مکتب اسلام ، آبان 1378 ، سال 39 ، شماره 8

نوشتن دیدگاه