ابن ابی الحدید معتزلی از علمای اهل تسنن می‌نویسد:
ابوبکر انباری در امالی خود نقل کرده است که: علی (علیه السلام) در مسجد نشسته بود و عده‌ای از مردم به همراه عمر هم آن جا بودند. یک نفر بلند شد و به امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) اهانت کرد.
عمر گفت: این کلام ثابت می‌کند که گوینده آن یک انسان سرگردان و عاجز است.
به خدا قسم اگر شمشیر علی بن ابی طالب نبود(علیهما السلام)، پرچم اسلام برافراشته نمی‌شد و با شرف ترین و با سابقه ترین امت است.
آن فرد زمانی که دید عمر از امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) تعریف و تمجید می‌کند، گفت: اگر این طور بود، چرا نگذاشتید که علی بن ابی طالب(علیهما السلام) به خلافت برسد؟
عمر گفت: به خاطر این که علی بن ابی طالب (علیهما السلام) جوان بود و سن کمی داشت و فرزندان عبدالمطلب (علیه السلام) را دوست داشت.
متن روایت:
روى أبو بكر الأنباري في أماليه أن عليا ع جلس إلى عمر في المسجد و عنده ناس فلما قام عرض واحد بذكره و نسبه إلى التيه و العجب فقال عمر حق لمثله أن يتيه و الله لو لا سيفه لما قام عمود الإسلام و هو بعد أقضى الأمة و ذو سابقتها و ذو شرفها فقال له ذلك القائل فما منعكم يا أمير المؤمنين عنه قال كرهناه على حداثة السن و حبه بني عبد المطلب .
شرح نهج البلاغه ابن ابي الحديد ج 12 ص 82