بلای عمومی (کرونا)
دوگانه ی ترس و اطمینان❗

✍🏻به قلم استاد بزرگوار جناب آقاى دكتر احمد قندى

حدود ٢ ماه پیش خبر رسید که در چین بیماری آمده است به نام کرونا.
اولین باری که این خبر را شنیدم خیلی به آن توجه نکردم چین کجا و ایران کجا؟
کم کم قضیه فرق کرد. اما باز هم خیالم راحت بود، چون چین کجا و ایران کجا!
قضیه زمانی جدی شد که کرونا رسيد به قم.
دیگر نمی شد گفت چین کجا و ایران کجا!
روز به روز بر تعداد فوتی های این بیماری و مبتلایان به آن اضافه میشد. اخبار مختلف و متفاوت ترس و دلهره را در دل جامعه بیشتر میکرد.
خلاصه قیامتی شده بود...
اما ظاهرا اتفاقی که از همه بیشتر مدیران و مسئولان کنترل این بیماری در ایران را ترسانده بود، ترس همگان از گسترش اخبار و اطلاعات و آمارهای نامعتبر و دلهره آور مربوط به بیماری کرونا بود که داشت دست به دست در کانال های تلگرامی و پیچ های اینستاگرامی میچرخید.
اخبار و اطلاعاتی که کذب محض بود ولی ابتدا منتشر میشد، عده ای را میترساند و بعد تکذیب میشد. انگار کرونای کانال های خبری تلگرامی و کرونای معرفی شده در پیج های اینستاگرامی از کرونا ویروس چینی بسیار بسیار خطر ناک تر و کشنده تر بود...

در اين ميان تنها چیزی که به من آرامش داد سخن یکی از برجسته ترین پزشکان حوزه ی بیماری های عفونی بود که به راستی و تخصص او اطمینان داشتم. او گفت بهترین راه پیشگیری از این بیماری، شستن مداوم دست ها میباشد. اطمینان دارم که حرفی که زده است حقیقت دارد و صد درصدی است.
در زمانی که این متن را مینویسم رشد شیوع این بیماری در ایران به بیشترین حد خود رسیده و خیلی ها وحشت از ابتلا به این بیماری دارند و با خواندن راهکار ها و اقدامات پیشگیرانه ی متفاوت اضطرابشان بیشتر هم میشود. در حالیکه من مطمئن هستم و آرام!آرامم چون به دستورات آن پزشک فوق تخصص ایمان دارم. مطمئن هستم چون اعتماد کامل دارم که آن دکتر توصیه هایش بر اساس یافته های علمی است.
آرامش دارم چون میدانم میتوانم با اعتماد و ایمان به گفته های آن پزشک متخصص، احتمال ابتلاء خود را به این بیماری کم کنم.

ایمان به یک متخصص.

شاید همین کلمه ی٤ حرفی آب روی آتش خیلی از آشوب های زندگی ما است. چیزی که در زندگی های شلوغ و پرهیاهوی ما خالی است و باعث بسیاری از مشکلاتمان شده است نداشتن ایمان و اعتماد به افراد متخصص در زمینه های مختلف است.
حتی گاهی توجه و اطمینان به متخصص ترین و بهترین و مهربان ترین که همان آفریننده ماست، کم میشود. یادمان میرود که ما خدا داریم. ایمان نداریم که خدای من در مشکلات ما توانمند است. اعتماد نداریم به خدایی که میتواند مرا کمک کند. میتواند راه درست را از غلط به ما نشان دهد.
بی اعتمادی و بی ایمانی انسان نسبت به خدا به حدی زیاد شده که خدای مهربان در قرآن میفرماید:
بنده های مومن من، بنده هایی که من را به خدایی قبول دارید بنده هایی که به من ایمان دارید، به من ایمان بیاورید!!!!!
یا ایها الذین آمنوا، امنوا باالله و رسوله. خیلی عجیب است. خدا می فرماید: ای مسلمان ها، به من خدا ایمان بیاورید. مطمئن باشید که من خدا کنارتان هستم. مطمئن باشید که من بهترین و محبوب ترین انسان ها در این زمان را برای حمایت ویاری شما برگزیده ام. قراراست که او دست های شما را بگیرد، یاری دهد وراه رشد و پیشرفت را به شما نشان دهد.
ای بندگان من، دوستتان دارم. از همین روی، مهربان ترین مخلوق خودم را مانند مادری مهربان، هم چون برادری رفیق و شفیق برایتان برگزیده ام. فقط کافی است به من ایمان و اعتماد داشته باشید. به من خدا اطمینان داشته باشید. و به فرستاده ی من هم.
در این جهان پر آشوب، بسیاری از انسان ها برای مشکلات و بیماری های روحی، جسمی، فکری و... انسان ها نسخه میپیچند. نسخه هایی که اکثرا نویسنده های آنها افرادی هستند که راه پیشرفت و ترقی همه جانبه را آشنا نیستند و با اطلاعات اندک میخواهند مسیر درست را مشخص کنند!
در حالی که شایسته است بهترین و کامل ترین توصیه ها را از صادق ترین و مهربان ترین منبع، که همان خداوند و فرستاده هایش هستند، دریافت نمایند. دریغا خیلی ها مثل من شاید با این خدای مهربان و فرستاده ی عزیزش زندگی نکرده اند.
در متن زندگی خیلی ها، امام زمان علیه السلام وارد نشده است. لذت هدایت پذیری ازآن عزیز را دریافت نکرده اند.
چه بسا برای یافتن راه درست زندگی به سراغ امام زمان ع نرفته اند تا میوه های شیرین آن را دریافت نمایند. داروی اضطراب ها را می شود از پدر مهربانمان یعنی امام عصر علیه السلام درخواست نمائیم. درهمین بلای عمومی ضمن توجه به آن چه عاقلانه است و توجه به توصیه های متخصصین دانشمند و دلسوز، از سویدای وجود دست های نیازمند خویش را به سوی مولا و سرورمان دراز کنیم و از او راه گشائی ها را بخواهیم.

#امام_زمان(عج)

بياييم سفير مهربانىِ او باشيم🔻