پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند:
هرگاه چهل مرد گرد هم بیایند و برای حاجتی واحد به درگاه خدا دعا کنند، حتما خدا دعایشان را اجابت می کند حتّی اگر کوهی را نفرین کنند، خداوند آن کوه را از جا بر می کند.
عن النبی صلى الله علیه و آله: لا یَجتَمِعُ أربَعونَ رَجُلًا یَدعونَ اللّهَ فی أمرٍ واحِدٍ، إلَّا استَجابَ اللّهُ لَهُم، حَتّى لَو دَعَوا عَلى جَبَلٍ لأزالوهُ
مستدرک الوسائل ، ج 5 ، ص 239 ، الفردوس: ج 5 ص 154 ح 7795 عن ابن عبّاس؛ الدعوات: ص 30 ح 56، بحار الأنوار: ج 93 ص 394 ح 6

امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند:
هیچ‏گاه سه مؤمن [به بالا] گِرد هم نمی ‏آیند، مگر آن که به همان تعداد، فرشته [در جمع آنان‏] حاضر می ‏شوند و اگر آنها دعاى خیر کنند، آن فرشتگان «آمین» می گویند و اگر از شرّى [به خدا پناه‏] پناه جویند، آنان نیز دعا می ‏کنند تا خداوند، آن شر را از ایشان بگردانَد و اگر حاجتى درخواست کنند، آن فرشتگان، نزد خداوند شفاعت می ‏نمایند و برآوردن آن حاجت را از او می ‏خواهند.
عن ابي عبدالله علیه السلام: مَا اجتَمَعَ ثَلاثَةٌ مِنَ المُؤمِنینَ فَصاعِدا إلّا حَضَرَ مِنَ المَلائِکَةِ مِثلُهُم، فَإِن دَعَوا بِخَیرٍ أمَّنوا، و إنِ استَعاذوا مِن شَرٍّ دَعَوُا اللّهَ لِیَصرِفَهُ عَنهُم، و إن سَأَلوا حاجَةً تَشَفَّعوا إلَى اللّهِ و سَأَلوهُ قَضاها.
الکافی: ج 2 ص 187 ح 6 عن غیاث بن إبراهیم، بحار الأنوار: ج 74 ص 261 ح 60

امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند:
هیچ‏گاه چهار تن گِرد هم نیامدند و براى مطلبى واحد به درگاه خدا دعا نکردند، مگر این که با اجابت آن از هم جدا شدند.
عنه علیه السلام: مَا اجتَمَعَ أربَعَةُ رَهطٍ قَطُّ عَلى أمرٍ واحِدٍ، فَدَعَوُا اللّهَ إلّا تَفَرَّقوا عَن إجابَةٍ.
الکافی: ج 2 ص 487 ح 2، ثواب الأعمال: ص 193 ح 1،4

امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند:
هیچ‏گاه چهل مرد گِرد هم نیامدند و براى کارى به درگاه خداوند عز و جل دعا نکردند، مگر آن که خداوند، دعایشان را اجابت کرد. اگر چهل نفر نبودند، چهار نفر، ده بار دعا کنند، حتما خداوند دعایشان را اجابت می کند و اگر چهار نفر نبودند، یک نفر، چهل بار دعا کند، خداوند عزیزِ جبّار، دعایش را اجابت می ‏کند.
عنه علیه السلام: ما مِن رَهطٍ أربَعینَ رَجُلًا، اجتَمَعوا فَدَعَوُا اللّهَ عز و جل فی أمرٍ إلَّا استَجابَ اللّهُ لَهُم، فَإِن لَم یَکونوا أربَعینَ فَأَربَعَةٌ یَدعونَ اللّهَ عز و جل عَشرَ مَرّاتٍ، إلَّا استَجابَ اللّهُ لَهُم، فَإِن لَم یَکونوا أربَعَةً فَواحِدٌ یَدعُو اللّهَ أربَعینَ مَرَّةً، فَیَستَجیبُ اللّهُ العَزیزُ الجَبّارُ لَهُ.
الکافی: ج 2 ص 487 ح 1

امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند:
پدرم [امام محمّد باقر علیه السلام‏]، هرگاه پیشامدى اندوهناکش می ‏ساخت، زنان و کودکان را گِرد می ‏آورد، سپس دعا می ‏کرد و آنها «آمین» می ‏گفتند.
عنه علیه السلام: کانَ أبی علیه السلام إذا حَزَنَهُ أمرٌ، جَمَعَ النِّساءَ وَ الصِّبیانَ، ثُمَّ دَعا و أمَّنوا.
الکافی: ج 2 ص 487 ح 3

امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند:
از جمله اندرزهاى خداوند تبارک و تعالى به عیسى بن مریم علیهما السلام این بود: «... اى عیسى! بعد از گناه، به درگاه من توبه کن و مرا به توبه‏ کنندگان، یادآور شو و به من، ایمان بیاور و به مؤمنان، نزدیک شو و به آنان بفرما که همراه تو مرا بخوانند».
عنه علیه السلام: کانَ فیما وَعَظَ اللّهُ تَبارَکَ و تَعالى بِهِ عیسَى بنَ مَریَمَ علیه السلام: ... یا عیسى، تُب إلَیَّ بَعدَ الذَّنبِ، و ذَکِّر بِیَ الأَوّابینَ، و آمِن بی، و تَقَرَّب إلَى المُؤمِنینَ، و مُرهُم یَدعونی مَعَکَ.
الأمالی للصدوق: ص 606 -609 ح 841 عن أبی بصیر، الکافی: ج 8 ص 134 ح 103