ابو حمزه ثمالی می گوید: به درب خانه امام سجاد علیه السلام رسیدم که امام از خانه خارج شدند. هنگام خروج زمزمه می کردند: "بسم الله امنت بالله و توکلت علی الله" سپس فرمودند: ای اباحمزه ! هنگامی که بنده از خانه بیرون می رود ، شیطان سر راه او می آید ، همین که بسم الله بگوید دو فرشته می گویند: بی نیاز شدی و همین که بگوید : امنت بالله؛ دو ملک می گویند : راهنمایی شدی و با گفتن توکلت علی الله ، جواب می دهند که نگهداری شدی و شیاطین از او دور می شوند و بعضی از آنها به بعض دیگر می گویند : چگونه ما به کسی که راهنمایی و کفایت و نگهداری شده راه پیدا کنیم ؟
متن عربی روایت:
محَمَّدُ بْنُ يَحْيى ، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسى ، عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحَكَمِ ، عَنْ مَالِكِ بْنِ عَطِيَّةَ ، عَنْ أَبِي حَمْزَةَ ، قَالَ : أَتَيْتُ بَابَ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ عليهما‌السلام ، فَوَافَقْتُهُ حِينَ خَرَجَ مِنَ الْبَابِ ، فَقَالَ : « بِسْمِ اللهِ ، آمَنْتُ بِاللهِ ، وَتَوَكَّلْتُ عَلَى اللهِ ».
ثُمَّ قَالَ: « يَا أَبَا حَمْزَةَ ، إِنَّ الْعَبْدَ إِذَا خَرَجَ مِنْ مَنْزِلِهِ عَرَضَ لَهُ الشَّيْطَانُ ، فَإِذَا قَالَ : بِسْمِ اللهِ ، قَالَ الْمَلَكَانِ : كُفِيتَ ، فَإِذَا قَالَ : آمَنْتُ بِاللهِ ، قَالَا: هُدِيتَ ، فَإِذَا قَالَ : تَوَكَّلْتُ عَلَى اللهِ ، قَالَا: وُقِيتَ ، فَيَتَنَحَّى الشَّيْطَانُ ، فَيَقُولُ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ: كَيْفَ لَنَا بِمَنْ هُدِيَ وَكُفِيَ وَوُقِيَ؟ » قَالَ : ثُمَّ قَالَ : « اللهُمَّ إِنَّ عِرْضِي لَكَ الْيَوْمَ .
الکافی ، ج 2 ، ص 541
و علىّ بن اسباط از امام ابوالحسن علی بن موسی الرضا علیه السّلام روایت كرده است: امام مرا گفت: چون از منزل خود در سفرى یا حضرى خارج شدى بگو: «بسم اللّٰه، آمنت باللّٰه، توكّلت على اللّٰه، ما شاء اللّٰه، و لا حول و لا قوّة الاّ بالله» (بنام خدا آغاز می كنم، بخدا ایمان مى‌آورم، كار خود را به خدا باز مى‌گذارم، هر چه خدا بخواهد صورت مى‌پذیرد، هیچ قدرت و نیروئى جز با استعانت از خدا وجود ندارد).
پس كسى كه این دعا را بخواند چون شیاطین با او روبرو شوند فرشتگان بصورت ایشان ضربت می زنند، و می گویند: شما را با او چه كار است، در صورتى كه او خداى عزّوجلّ را نام برده، و به او ایمان آورده، و بر او توكّل كرده، و گفته است: هر چه خدا بخواهد صورت مى‌پذیرد، و رضایت ما را برمى‌انگیزد، و هیچ قدرت و قوّتى جز با استعانت از او وجود ندارد؟
متن عربی روایت:
وَ رَوَى عَلِيُّ بْنُ أَسْبَاطٍ عَنْ أَبِي اَلْحَسَنِ اَلرِّضَا عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ قَالَ لِي : «إِذَا خَرَجْتَ مِنْ مَنْزِلِكَ فِي سَفَرٍ أَوْ حَضَرٍ فَقُلْ: بِسْمِ اَللَّهِ آمَنْتُ بِاللَّهِ تَوَكَّلْتُ عَلَى اَللَّهِ مَا شَاءَ اَللَّهُ وَ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ فَتَلَقَّاهُ اَلشَّيَاطِينُ فَتَضْرِبُ اَلْمَلاَئِكَةُ وُجُوهَهَا وَ تَقُولُ مَا سَبِيلُكُمْ عَلَيْهِ وَ قَدْ سَمَّى اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ آمَنَ بِهِ وَ تَوَكَّلَ عَلَى اَللَّهِ وَ قَالَ مَا شَاءَ اَللَّهُ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ » .
من لا يحضره الفقيه ، ج۲ ، ص۲۷۲