بسم الله الرحمن الرحیم
در روایات و احادیث وارده از معصومین علیهم السلام نسبت به احترام گذاشتن و حفظ حرمت مؤمن تأکیدات بسیاری شده است. امام صادق (عليه السلام) می فرمایند: المؤمن أعظم حرمة من الکعبة. احترام و حرمت انسان مؤمن از خانه خدا بالاتر است.[1]
در کتاب کافی شریف نقل شده است که امام صادق (علیه السلام) به همراه بعضی از اصحاب و دوستان خود، برای انجام مناسک حجّ ، به سوی مکه معظّمه رهسپار شدند.
در مسیر، برای استراحت در محلّی توقف کردند، سپس حضرت به بعضی از افراد حاضر رو کردند و فرمود: چرا شما ما را سبک و بی ارزش می کنید؟
یکی از افراد از جا برخاست و گفت: یا ابن رسول اللّه! به خداوند پناه می بریم از این که خواسته باشیم به شما بی اعتنائی و توهینی کرده و یا دستورات شما را عمل نکرده باشیم.
حضرت به آن شخص رو کردند و فرمودند: چرا، تو خودت یکی از آن اشخاص هستی.
او گفت: پناه به خدا، من هیچ جسارت و توهینی نکرده ام.
حضرت آن شخص را بازخواست کردند و فرمودند: وای بر حالت، در بین راه که می آمدی در نزدیکی جُحفه، تو با آن شخصی که می گفت: مرا سوار کنید و با خود ببرید، چه کردی؟
سوگند به خدا، تو برای خود کسر شأن دانستی و حتّی سر خود را بالا نکردی. او را سبک شمردی و با حالت بی اعتنائی از کنار او رد شدی!
سپس حضرت در ادامه فرمایش خود افزودند: هرکس به یک فرد مؤمن بی اعتنائی و بی حرمتی کند، در حقیقت نسبت به ما بی اعتنائی کرده و حرمت و حقّ خدا را ضایع کرده است.[2]
بنابراین سعی کنیم نسبت به حفظ و احترام گذاشتن به جان و مال و آبروی برادران مؤمن خود کوشا باشیم و با بی احترامی کردن نسبت به مؤمنی، موجب ناراحتی و خشم ائمه اطهار و خداوند متعال نگردیم.

مؤسسه جهانی سبطین علیهماالسلام
موسوی

پی نوشت:
[1] - الخصال،ج1،ص27
[2] - وسائل الشّیعة: ج12 ، ص 272