قابل توجه آن نادان‌هایی که برای توجیه فساد حکومتشان به حضرت امیر المومنین علیه السلام تهمت مماشات با فاسدین و خائنین و چشم‌پوشی از جرائم آنان را می‌زنند.
قاضی نعمان مغربی روایت کرده است:
۱۸۹۲- و عن علي عليه السلام : أنه استدرك على ابن هرمة خيانة و كان على سوق الأهواز فكتب إلى رفاعة فإذا قرأت كتابي هذا فنح ابن هرمة عن السوق و أوقفه للناس و اسجنه و ناد عليه و اكتب إلى أهل عملك لتعلمهم رأيي فيه و لا تأخذك فيه غفلة و لا تفريط فتهلك عند الله عز و جل من ذلك و أعزلك أخبث عزلة و أعيذك بالله من ذلك فإذا كان يوم الجمعة فأخرجه من السجن و اضربه خمسة و ثلاثين سوطا و طف به في الأسواق فمن أتى عليه بشاهد فحلفه مع شاهده و ادفع إليه من مكسبه ما شهد به عليه و مر به إلى السجن مهانا مقبوضا و احزم رجليه بحزام و أخرجه وقت الصلاة و لا تحل بينه و بين من يأتيه بمطعم أو مشرب أو ملبس أو مفرش و لا تدع أحدا يدخل إليه ممن يلقنه اللدد و يرجيه الخلاص فإن صح عندك أن أحدا لقنه ما يضر به مسلما فاضربه بالدرة و احبسه حتى يتوب و مر بإخراج أهل السجن إلى صحن السجن في الليل ليتفرجوا غير ابن هرمة إلا أن تخاف موته فتخرجه مع أهل السجن إلى الصحن فإن رأيت له طاقة أو استطاعة فاضربه بعد ثلاثين يوما خمسة و ثلاثين سوطا بعد الخمسة و ثلاثين سوطا الأولى و اكتب إلي بما فعلت في السوق و من اخترت بعد الخائن و اقطع عن الخائن رزقه .
در دوران حکومت امیر المومنین علیه السلام، به آن حضرت خبر رسید که ابن هرمه مامور حکومتی ناظر بر بازار اهواز، مرتکب خیانتی شده است. امیر المومنین علیه السلام علیه السلام پس از اطلاع، به فرماندار خود در اهواز چنین نوشت: هنگامی که نامه مرا خواندی، ابن هرمه را از نظارت بازار برکنار دار و او را به مردم معرفی کن و به زندانش بیفکن و آبرویش را بریز و به همه بخش‌های تابع اهواز بنویس که من چنین عقوبتی برای او معین کرده‌ام. مبادا در مجازات او غفلت یا کوتاهی کنی، که نزد خدا خوار می‌شوی، و من به زشت‌ترین صورت ممکن تو را از کار برکنار می‌کنم و خدا آن روز را نیاورد. چون روز جمعه رسید، او را از زندان درآور و سی و پنج تازیانه به او بزن و او را در بازار بگردان. و هر کس گواهی آورد که ابن هرمه از او چیزی گرفته است، او را با گواه قسم بده، و مبلغ را از مال ابن هرمه بردار و به صاحب آن بپرداز و دوباره او را خوار و سرافکنده و بی‌آبرو به زندان بازگردان، پاهایش را در بند بگذار، و تنها برای نماز باز کن و فقط اگر کسی برایش خوراک یا نوشیدنی یا پوشاک یا زیراندازی آورد به او برسان. مگذار ملاقاتی داشته باشد، تا مبادا راه پاسخگویی به محاکمه را به او یاد دهند و به آزاد شدن از زندان امیدوارش سازند. و اگر دانستی که کسی چیزی (عذری) به او آموخته است که به مسلمانی زیانی می‌رساند، او را نیز تازیانه بزن و زندانی کن تا توبه کند. شب‌ها زندانیان را به فضای باز بیاور تا تفریح کنند، جز ابن هرمه! مگر اینکه بترسی که بمیرد، در این صورت او را نیز به حیاط زندان بیاور و اگر دیدی هنوز طاقت تازیانه خوردن دارد، پس از سی روز، سی وپنج تازیانه دیگر - به جز سی و پنج تازیانه نخستین - به او بزن. و برای من بنویس که در مورد بازار (و نظارت بر آن) چه کردی، و پس از این خائن، چه کسی را برگزیدی، در ضمن حقوق ابن هرمه خائن را نیز قطع کن.
دعائم الاسلام، تالیف قاضی نعمان مغربی، جلد ۲، صفحه ۵۳۲-۵۳۴، حدیث ۱۸۹۲، چاپ موسسه آل البیت لاحیاء التراث
مستدرک الوسائل، تالیف میرزای نوری، جلد ۱۷، صفحه ۴۰۳-۴۰۴، حدیث ۲۱۶۷۳، چاپ موسسه آل البیت علیهم السلام لاحیاء التراث
این است تفاوت حکومت عدل علوی با حکومت‌های جعلی مدعی
