برای دیدن تصویر در اندازه بزرگتر بر روی آن کلیک کنید

راوندی می‌نویسد:
جماعتی از اصفهان نقل می‌کنند مردی در اصفهان بود به اسم عبدالرحمان و بر مذهب شیعه بود. به او گفتند چرا دین شیعه را اختیار کردی و قائل به امامت امام هادی علیه‌السلام شدی؟
گفت:به جهت معجزه‌ای که از او مشاهده کردم و حکایت آن این است که من مرد فقیری بودم در یکی از سالها به خاطر تظلم به نزد #متوکل رفتم، روزی متوکل امر به احضار علی بن محمدالرضا کرد؛از کسی پرسیدم این شخص کیست؟ گفت:او مردی است از علویین که رافضه او را امام می‌داند.
وقتی امام احضار شدند و نگاه من بر او افتاد محبتش در دلم جا گرفت و در دل دعا کردم آسیبی از جهت متوکل به او نرسد. وقتی حضرت در مقابل من قرار گرفت فرمود:
خدا دعایت را مستجاب کند و عمر و مال و اولادت را فراوان گرداند.چون این را شنیدم لرزه‌ام گرفت اما حال خود را با کسی نگفتم وقتی به اصفهان برگشتم خداوند مال و اولاد بسیار به من عطا کرد و عمرم هم فراوان شد پس من قائلم به امامت کسی که از دلم خبر دارد و دعایش در حقم مستجاب شد.
الخرائج و الجرائح، راوندی، ج1 ص۳۹۲-۳۹۳،موسسه امام مهدی علیه‌السلام

نوشتن دیدگاه