امير المؤمنين عليه السّلام بر منبر كوفه فرمود:«به راستى كه فتنه‌هايى ظلمانى و كدر و تاريك پشت سر داريد كه جز نومه(كسى كه عنوانى در مردم ندارد و به كلّى قدرش مجهول و ناشناخته است)كسى از آن نجات نمى‌يابد،
به آن حضرت عرض شد:اى امير مؤمنان نومه چيست؟
فرمود:آن كسى است كه مردم را مى‌شناسد ولى مردم او را نمى‌شناسند، و بدانيد كه زمين از حجّت خداى عزّ و جلّ خالى نمى‌ماند ولى خداى عزيز بزودى ديده خلقش را از او نابينا مى‌سازد به خاطر ظلم و جورشان و زياده‌روى آنان نسبت به خودشان،و اگر زمين يك ساعت از حجّت خدا خالى بماند اهل خود را فرو مى‌برد،لكن آن حجّت مردم را مى‌شناسد و آنان او را نمى‌شناسند،چنان كه يوسف مردم را (برادرانش را)مى‌شناخت و آنها او را نمى‌شناختند.سپس آن حضرت اين آيه را تلاوت فرمود:« يٰا حَسْرَةً عَلَى اَلْعِبٰادِ مٰا يَأْتِيهِمْ »-الخ»اى دريغ بر بندگان،پيامبرى بر ايشان نيامد مگر اينكه او را به مسخره مى‌گرفتند» .
إنَّ أَمِيرَ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ عَلَى مِنْبَرِ اَلْكُوفَةِ
إِنَّ مِنْ وَرَائِكُمْ فِتَناً مُظْلِمَةً عَمْيَاءَ مُنْكَسِفَةً لاَ يَنْجُو مِنْهَا إِلاَّ النُّوَمَةُ
قِيلَ يَا أَمِيرَ اَلْمُؤْمِنِينَ وَ مَا اَلنُّوَمَةُ ؟
قالَ : اَلَّذِي يَعْرِفُ اَلنَّاسَ وَ لاَ يَعْرِفُونَهُ
وَ اِعْلَمُوا أَنَّ اَلْأَرْضَ لاَ تَخْلُو مِنْ حُجَّةٍ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ لَكِنَّ اَللَّهَ سَيُعْمِي خَلْقَهُ عَنْهَا بِظُلْمِهِمْ وَ جَوْرِهِمْ وَ إِسْرَافِهِمْ عَلَى أَنْفُسِهِمْ وَ لَوْ خَلَتِ اَلْأَرْضُ سَاعَةً وَاحِدَةً مِنْ حُجَّةٍ لِلَّهِ لَسَاخَتْ بِأَهْلِهَا وَ لَكِنَّ اَلْحُجَّةَ يَعْرِفُ اَلنَّاسَ وَ لاَ يَعْرِفُونَهُ - كَمَا كَانَ يُوسُفُ يَعْرِفُ اَلنَّاسَ وَ هُمْ لَهُ مُنْكِرُونَ ثُمَّ تَلاَ يٰا حَسْرَةً عَلَى اَلْعِبٰادِ مٰا يَأْتِيهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلاّٰ كٰانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُنَ .
الغيبة (للنعمانی) ج۱ ص۱۴۱
تفسیر البرهان ج۴ ص۵۸۵
بحار الأنوار ج۵۱ ص۱۱۲
