دو طفلان حضرت زینب سلام الله علیهم

یک ذره غم داری که تو یک کوه غم هستم
هر جا تو باشی با دلم من نیز هم هستم
هر چیز آید بر سرم عشقت است عشقِ من!
من مفتخر هستم به عشقت متهم هستم
از من به عجز و لابه خواهش از تو رد کردن
رد میکنی حرفِ مرا؟اینقدر کم هستم؟
از من هر آنچه خواستی عشق است اِلا این
من عاشقانه پای عشقت هر قدم هستم
پیشِ رباب و نجمه خاتون سربلندم کن
چون قافله سالار بعدت بر حرم هستم
این دو، دو محسن های من قربانِ تو مولا
مولای من!من نایبه بر مادرم هستم
میخواهم این را فرقشان عینِ پدر گردد
بر هر که خونین تر من عشقم بیشتر گردد
احمد کاری

نوشتن دیدگاه