امام حسن عسکری علیه السلام فرمودند :
در قیامت، کسانی که در راه ولایت امیر المومنین علیه السلام به شهادت رسیده‌اند، در عوض ظلم‌هایی که در دنیا به علت تمسک به ولایت امیر المومنین از طرف مخالفین به آن‌ها شده، به نزد حضرت شاه ولایت امیر المومنین علیه السلام آورده می‌شوند و آن حضرت به آن‌ها می‌گوید: «آنچه از ثواب و پاداش در برابر ستمی که به شما شده را از من بخواهید تا عطا کنم.»
آن‌ها نیز به حضرت امیر المومنین علیه السلام می‌گویند: «ای برادر رسول خدا صلی الله علیه و آله، فقط ثواب یک نفس‌کشیدن تو را در آن شبی که در جایگاه پیامبر خوابیدی تا جان او را حفظ کنی را از تو درخواست می‌کنیم.» امیر المومنین علیه السلام هم می‌پذیرد و ثواب یک نفس‌کشیدن در آن شب را به آن‌ها می‌بخشد.

در ادامه روایت هم آمده که خداوند در عوض چنان نعمات و قصرها و جایگاهی به آن‌ها می‌دهد که آن‌ها گمان می‌کنند کل بهشت به آن‌ها عطا شده است و خداوند تاکید می‌کند که اینها در عوض فقط یک نفس امیر المومنین در آن شب است.

 تفسیر امام حسن عسکری علیه السلام، صفحه ۱۳۲، چاپ موسسه الامام المهدی علیه السلام
فَيَقُولُونَ: يَا أَخَا رَسُولِ اَللَّهِ تَجْعَلُ لَنَا بِإِزَاءِ ظُلاَمَاتِنَا قِبَلَهُ ثَوَابَ نَفَسٍ مِنْ أَنْفَاسِكَ لَيْلَةَ بَيْتُوتَتِكَ عَلَى فِرَاشِ مُحَمَّدٍ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ.
 فَيَقُولُ عَلِيٌّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : قَدْ وَهَبْتُ ذَلِكَ لَكُمْ.
 فَيَقُولُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ: فَانْظُرُوا يَا عِبَادِيَ اَلْآنَ إِلَى مَا نِلْتُمُوهُ مِنْ عَلِيِّ [بْنِ أَبِي طَالِبٍ عَلَيْهِ السَّلاَمُ ] فِدَاءً لِصَاحِبِهِ مِنْ ظُلاَمَاتِكُمْ.
وَ يَظْهَرُ لَهُمْ ثَوَابُ نَفَسٍ وَاحِدٍ فِي اَلْجِنَانِ مِنْ عَجَائِبِ قُصُورِهَا وَ خَيْرَاتِهَا، فَيَكُونُ مِنْ ذَلِكَ مَا يُرْضِى اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِ خُصَمَاءَ أُولَئِكَ اَلْمُؤْمِنِينَ. ثُمَّ يُرِيهِمْ بَعْدَ ذَلِكَ مِنَ اَلدَّرَجَاتِ وَ اَلْمَنَازِلِ مَا لاَ عَيْنٌ رَأَتْ، وَ لاَ أُذُنٌ سَمِعَتْ، وَ لاَ خَطَرَ عَلَى بَالِ بَشَرٍ.
 فَيَقُولُونَ: يَا رَبَّنَا هَلْ بَقِيَ مِنْ جَنَّاتِكَ شَيْءٌ إِذَا كَانَ هَذَا كُلُّهُ لَنَا، فَأَيْنَ يَحُلُّ سَائِرُ عِبَادِكَ اَلْمُؤْمِنِينَ وَ اَلْأَنْبِيَاءُ« وَ اَلصِّدِّيقِينَ »[اَلصِّدِّيقُونَ]وَ اَلشُّهَدَاءُ« وَ اَلصّٰالِحِينَ »[اَلصَّالِحُونَ]وَ يُخَيَّلُ إِلَيْهِمْ عِنْدَ ذَلِكَ أَنَّ اَلْجَنَّةَ بِأَسْرِهَا قَدْ جُعِلَتْ لَهُمْ.
فَيَأْتِي اَلنِّدَاءُ مِنْ قِبَلِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ: يَا عِبَادِي هَذَا ثَوَابُ نَفَسٍ مِنْ أَنْفَاسِ عَلِيِّ [بْنِ أَبِي طَالِبٍ] اَلَّذِي قَدِ اِقْتَرَحْتُمُوهُ عَلَيْهِ، قَدْ جَعَلَهُ لَكُمْ، فَخُذُوهُ وَ اُنْظُرُوا، فَيَصِيرُونَ هُمْ وَ هَذَا اَلْمُؤْمِنُ اَلَّذِي عَوَّضَهُمْ عَلِيٌّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ عَنْهُ إِلَى تِلْكَ اَلْجِنَانِ