اگر یک مقدار انصاف وجود داشته باشد و تعصب هم امان دهد،حتی علماء مخالف شیعه نیز بر بطلان معاویه  مهر تایید میزنند.

محمد رشید رضا از علماء مخالفین در مورد معاویه مطالب جالبی مینویسد که برای منصفین اهل سنت،جداً محل تفکر است که چرا باید شخصیتی چون معاویه را والا مقام بدانند ...

إن سیرة معاویة تفید بجملتها وتفصیلها أنه کان طالبًا للملک ومحبًّا للریاسة , وإنی لأعتقد أنه قد وثب على هذا الأمر مفتاتًا وأنه لم یکن له أن یحجم عن مبایعة علی بعد أن بایعه أولو الأمر أهل الحل والعقد , وإن کان یعتقد أنه قادر على القیام بأعباء الأمة کما یقولون فما کل معتقد بأهلیته لشیء یجوز له أن ینازع فیه , وقد کان علی یعتقد أنه أحق بالخلافة ولما بایع الناس مَن قبله بایع لئلا یفرق کلمة المسلمین ویشق عصاهم , ومعاویة لم یراعِ ذلک. وأنه هو الذی أحرج المسلمین حتى تفرقوا واقتتلوا وبه صارت الخلافة ملکًا عَضوضًا , ثم إنه جعلها وراثة فی قومه الذین حولوا أمر المسلمین عن القرآن بإضعاف الشورى بل بإبطالها واستبدال الاستبداد بها حتى قال قائلهم على المنبر: (مَن قال لی: اتق الله ضربت عنقه) ! .....

(ج) سیره ی معاویه با تمام تفصیلش این را می رساند که او طالب فرمانروایی و دوستدار ریاست بود و من اعتقاد دارم که وی مستبدانه قدرت را به دست آورد و سزاوار نبود پس از آن که اولی الامر از اهل حل و عقد با علی بیعت کردند از بیعت با علی بن ابی طالب ممانعت به عمل آورد هر چند که آن طوری که می گویند اعتقاد داشت قادر بر تحمل همه ی سختی ها و دشواری ها می باشد که جائز نیست شخصی که اعتقاد به شایستگی اش در چیزی دارد در مورد آن نزاع کند و علی اعتقاد داشت که به خلافت سزاوارتر است و هنگامی که مردم با افراد قبل از وی بیعت کردند او هم با آنان بیعت کرد تا مسلمین دچار تفرقه نشوند و اجتماع آنان دچار انشقاق نشود و معاویه این را رعایت نکرد و او همان کسی است که مسلمانان را به سختی و گرفتاری انداخت تا این که دچار تفرقه شدند و جنگیدند و به خاطر معاویه خلافت امری گزنده شد و سپس وی خلافت را در بین قومش که امر مسلمانان را از قرآن به سست کردن شوری و بلکه ابطالش و جایگزین کردن استبداد تغییر دادند وراثتی کرد تا جایی که یکی از آنان بر منبر گفت : هرکس به من بگوید " اتق الله " (از خداوند بترس) گردنش را می زنم .....

نام کتاب : مجلة المنار نویسنده : رشيد رضا، محمد    جلد : 9  صفحه : 205 (https://sh.lib.eshia.ir/44873/9/205)

همچنین در جای دیگر بمطالبی که اثبات میکند معاویه باعث مصیبت اسلام و مسلمین است اشاره کرده و مینویسد:

وقد جمع صدیقنا الناقد أحسن ما قیل فی معاویة من الحقائق ومن الشعریات، ولم یذکر فی مقابلتها ما علیه، وما نکب به الإسلام والمسلمون على یدیه ...

دوست ناقد ما (علامه قاسمی صاحب تفسیر محاسن التاویل) بهترین مطالبی که در مورد معاویه گفته شده است از حقائق و شعر ها را جمع کرده است و در مقابل آن مطالبی که ضد معاویه است و آن چه که به وسیله ی معاویه باعث مصیبت اسلام و مسلمین شده است را ذکر نکرده است ...

نام کتاب : مجلة المنار نویسنده : رشيد رضا، محمد    جلد : 14  صفحه : 313 (https://sh.lib.eshia.ir/44873/14/313)

وی در جای دیگر تصریح میکند:

وما از اولیاء علی - علیه السلام و الرضوان - هستیم نه از اولیاء معاویة و فئه ی باغیه _گروه سرکش) که از خداوند بر آنان باد هر آن چه که مستحقش هستند.اما ما اهل سب و لعن نیستیم همانطور که در وصف انسان مومن وارد شده است و در ترجمه ی پدرم در جلد هشتم ذکر کردم که او می گفت : «ما معاویة را دوست نداریم و او را سب هم نمی کنیم» و چگونه ما کسی را دوست داشته باشیم که بر جدمان سرکشی و خروج کرد و موجب آن فتنه هایی شد که در تاریخ دوران نور و روشنایی - که همان قرن اول است به دلیل نور اسلام - نقطه ای سیاه است و به وسیله ی معاویه بود که شکل حکومت اسلامی از همان قاعده ای که خداوند آن را در کتابش وضع کرده بود - {وَأَمْرُهُمْ شُورَى بَیْنَهُمْ} (الشورى: 38) - به حکومت شخصی استبدادی تبدیل کرد و مصالح امت را چون مالی قرار داد که افراد نزدیک به مالک آن مال (حاکم) آن را به ارث می برند هرچند که امت آن را نخواهند و دوست نداشته باشند.بنا بر این ، این ریشه ی تمام مصیبت های امت اسلامی در دین و دنیایش بود.

نام کتاب : مجلة المنار نویسنده : رشيد رضا، محمد    جلد : 12  صفحه : 953 (https://sh.lib.eshia.ir/44873/12/953)

از مطالب وی ثابت میشود که:
معاویه عامل تفرقه بوده.
معاویه دنیا پرست بوده.
معاویه فتنه گر بوده.
معاویه مستبد بوده.
معاویه باعث سختی مسلمین بوده.
معاویه طلب ریاست داشته.
معاویه باعث مصیبت و ضلالت مسلمین بوده.

و دیگر نکات که برای خوانندگان عیان است.
منبع : کانال برهان

نوشتن دیدگاه